۱۰۰٬۹۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
ابن حامد، فقه را از ابوبكر عبدالعزیز بن جعفر حنبلى معروف به غلام‌الخلال آموخت. كتاب خرقى را نزد احمد بن جعفر بن سالم ختلى خواند و از وی حدیث شنید. افزون بر این دو، از ابوبكر بن مالك قطیعى، ابوبكر شافعى، ابوبكر نجاد و ابوعلى بن صواف نیز استماع حدیث كرد. | ابن حامد، فقه را از ابوبكر عبدالعزیز بن جعفر حنبلى معروف به غلام‌الخلال آموخت. كتاب خرقى را نزد احمد بن جعفر بن سالم ختلى خواند و از وی حدیث شنید. افزون بر این دو، از ابوبكر بن مالك قطیعى، ابوبكر شافعى، ابوبكر نجاد و ابوعلى بن صواف نیز استماع حدیث كرد. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
وی استاد قاضى ابویعلى بن فراّء بوده است كه خود، بعدها یكى از فقیهان برجسته حنبلى و جانشین ابن حامد گردید. گفته‌اند كه ابن حامد خود قاضى ابویعلى را به جانشینى برگزید. | وی استاد [[ابن فراء، محمد بن حسین|قاضى ابویعلى بن فراّء]] بوده است كه خود، بعدها یكى از فقیهان برجسته حنبلى و جانشین ابن حامد گردید. گفته‌اند كه ابن حامد خود [[ابن فراء، محمد بن حسین|قاضى ابویعلى]] را به جانشینى برگزید. | ||
از دیگر شاگردان مشهور وی مى‌توان از ابوطالب احمد بن عبدالله بن سهل مشهور به ابن بقال یاد كرد كه نزد وی فقه آموخت. كسان دیگری كه از وی حدیث شنیده و روایت كرده‌اند، عبارتند از: ابواسحاق و ابوالعباس برمكى، ابوطاهر بن قطان، ابوعبدالله بن | |||
از دیگر شاگردان مشهور وی مى‌توان از [[ابوطالب احمد بن عبدالله بن سهل]] مشهور به [[ابن بقال|ابن بقال]] یاد كرد كه نزد وی فقه آموخت. كسان دیگری كه از وی حدیث شنیده و روایت كرده‌اند، عبارتند از: ابواسحاق و ابوالعباس برمكى، ابوطاهر بن قطان، [[ابوعبدالله بن فقاعى]]، [[ابوالقاسم طالب بن عشاری]]، [[ابوبكر بن خیاط]] و [[حسن بن على اهوازی]]. | |||
==ویژگی‌های اخلاقی و علمی== | ==ویژگی‌های اخلاقی و علمی== | ||
ابن حامد سخت قانع و پرهیزگار بود، چنان‌كه گفته‌اند جز از دسترنج خویش هیچ نمى‌خورد و هرگز از دو نوع غذا به یك‌بار بهره نبرد. او زندگى خود را از راه كتابت (استنساخ) مى‌گذراند و به همین سبب وراق نامیده شد. بارها حج گزارد و حتى به سبب آن‌كه با وجود سن زیاد، سفرهای بسیار مى‌كرد، نكوهش گردید، ولى به سبب همین پرهیزگاری و نیز مقام بلند علمیش همواره مورد احترام مردم و فرمانروایان بود و به‌ویژه در روزگار خلیفه القادر (د 422ق/1031م) مقامى ارجمند داشت. وی از شهرت كافى نیز برخوردار بود، چنان‌كه ابن ابى‌یعلى درباره وی مى‌گوید: شاگردانش در شهرها پراكنده‌اند و مردم بسیاری از او بهره برده‌اند. از رویدادهای مهم زندگانى ابن حامد مناظره وی با ابوحامد اسفراینى بوده است كه در حضور خلیفه انجام شد و خلیفه فرمان داد تا پاداشى به وی دهند، اما او با آن‌كه به اندكى از آن سخت نیازمند بود، همه را رد كرد. | ابن حامد سخت قانع و پرهیزگار بود، چنان‌كه گفته‌اند جز از دسترنج خویش هیچ نمى‌خورد و هرگز از دو نوع غذا به یك‌بار بهره نبرد. او زندگى خود را از راه كتابت (استنساخ) مى‌گذراند و به همین سبب وراق نامیده شد. بارها حج گزارد و حتى به سبب آن‌كه با وجود سن زیاد، سفرهای بسیار مى‌كرد، نكوهش گردید، ولى به سبب همین پرهیزگاری و نیز مقام بلند علمیش همواره مورد احترام مردم و فرمانروایان بود و به‌ویژه در روزگار خلیفه القادر (د 422ق/1031م) مقامى ارجمند داشت. وی از شهرت كافى نیز برخوردار بود، چنان‌كه ابن ابى‌یعلى درباره وی مى‌گوید: شاگردانش در شهرها پراكنده‌اند و مردم بسیاری از او بهره برده‌اند. از رویدادهای مهم زندگانى ابن حامد مناظره وی با ابوحامد اسفراینى بوده است كه در حضور خلیفه انجام شد و خلیفه فرمان داد تا پاداشى به وی دهند، اما او با آن‌كه به اندكى از آن سخت نیازمند بود، همه را رد كرد. | ||