التحبیر في التذکیر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''التحبير في التذكير'''، از آثار شاعر و صوفی مشهور قرن پنجم هجری قمری، [[عبدالکریم قشیرى نیشابورى]] (حدود ۳۷۶-۴۶۵ق) است که می‌کوشد تفسیری کاربردی از اسماء زیبای الهی عرضه کند. مدرّس اندیشه اسلامی دانشگاه عین‌شمس، [[ابراهیم بسیونی]]، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند و روشمند نوشته است. نام کتاب به معنای «سخن‌آرایی در باب موعظه و یادآوری» است که بر جنبه عملی و تأثیرگذاری سلوکی تأکید دارد.

* [[عبدالکریم قشیرى نیشابورى]]، گوید:... هرکسی که خدا را با یکی از اسم‌هایش یاد کند و با یکی از صفاتش بر او ثنا گوید، بر او لازم است که از خودش مقتضای آن اسم و لازمه آن ذکر را بطلبد<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص29</ref>.

* [[ابراهیم بسیونی]] با تأکید بر آنکه موضوع این کتاب (اسماء و صفات الهی)، مهم‌ترین و باارزش‌ترین بحث است و نویسندگان اسلامی این مبحث را از دیدگاه تفسیری و کلامی و... بررسی کرده‌اند، افزوده است: ولیکن [[عبدالکریم قشیرى]] در این اثر نگاهی به تطبیق عملی دارد و گویی می‌خواهد بگوید: وقتی معانی اسامی و صفات الهی را دریافتی پس بر تو لازم است که چنین و چنان باشی و این و آن رفتار را انجام دهی...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5-6</ref>.