۱۰۲٬۱۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نویسند کتاب میگوشد با نقل دیدگاه بزرگانی از شیعه امامیه همچون [[سید حیدر آملی]]، [[مقدس اردبیلی]]، [[علامه مجلسی]]، [[میرزای قمی]] و نقل نظریات افرادی از اهل سنت همچون [[ابن تیمیه]]، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدین سمنانی]]، [[بقاعی، ابراهیم بن عمر|برهانالدین بقاعی]] و [[شیخ احمد احسائی]] به نقد دیدگاههای [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و دیگر عرفا درباره وحدت وجود بپردازد، ماهیت عقل، تأویلات و مکاشفات و دیگر مفاهیم عرفانی را از منظر متکلمان اسلامی روشن کند<ref>پیشگفتار، ص13-14</ref>. | نویسند کتاب میگوشد با نقل دیدگاه بزرگانی از شیعه امامیه همچون [[سید حیدر آملی]]، [[مقدس اردبیلی]]، [[علامه مجلسی]]، [[میرزای قمی]] و نقل نظریات افرادی از اهل سنت همچون [[ابن تیمیه]]، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدین سمنانی]]، [[بقاعی، ابراهیم بن عمر|برهانالدین بقاعی]] و [[شیخ احمد احسائی]] به نقد دیدگاههای [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و دیگر عرفا درباره وحدت وجود بپردازد، ماهیت عقل، تأویلات و مکاشفات و دیگر مفاهیم عرفانی را از منظر متکلمان اسلامی روشن کند<ref>پیشگفتار، ص13-14</ref>. | ||
کتاب متضمن | کتاب متضمن مقدمهای است که سیر مباحث همه کتاب، یک جا در آن تنظیم شده است. در تدوین این کتاب، از شیوه وابسته مستقل، بیشتر استفاده شده است. همه مطالب مطروح شده به طور مستقیم با موضوع عنوان کتاب مرتبط است. این کتاب از یک مقدمه و پنج بخش تشکیل شده است که بخشهای آن بدین شرحاند: | ||
بخش اول: در این بخش تبیین فلسفه و عرفان و تعریف ماهیت فلسفه و چگونگی رابطه علم و فلسفه و نیز ماهیت عرفان و مفهوم علم غیب واز دیدگاه قرآن کریم و چگونگی و گستره علم پیامبر(ص) و ائمه معصومان(ع) مطرح شده اشت. | بخش اول: در این بخش تبیین فلسفه و عرفان و تعریف ماهیت فلسفه و چگونگی رابطه علم و فلسفه و نیز ماهیت عرفان و مفهوم علم غیب واز دیدگاه قرآن کریم و چگونگی و گستره علم پیامبر(ص) و ائمه معصومان(ع) مطرح شده اشت. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
بخش سوم: در این بخش در بررسی با بررسی افکار و عقاید ابن عربی از منظر بزرگان اهل تسنن و تشیع به بیان دیدگاه و نظریه[[ امام خمینی(ره)]] در نقد کلام [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین عربی]] و محقق نونوی پرداخته شده، سپس دگرگونیهای عصر «[[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]» و تأثیر آن بر افکار وی و نیز نتیجه این دگرگونی و پیدایش دو مطریقه مهم در عرفان اسلامی بیان شده است همچنین در یک نگاه عالمانه به تبیین افکار و عقاید انحرافی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] از دیدگاه بزرگان اهل سنن و بیان مخالفان افکار و عقاید وی از بیان شخصیت های تراز اول اسلامی شیعی پرداخته شده است. | بخش سوم: در این بخش در بررسی با بررسی افکار و عقاید ابن عربی از منظر بزرگان اهل تسنن و تشیع به بیان دیدگاه و نظریه[[ امام خمینی(ره)]] در نقد کلام [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین عربی]] و محقق نونوی پرداخته شده، سپس دگرگونیهای عصر «[[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]» و تأثیر آن بر افکار وی و نیز نتیجه این دگرگونی و پیدایش دو مطریقه مهم در عرفان اسلامی بیان شده است همچنین در یک نگاه عالمانه به تبیین افکار و عقاید انحرافی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] از دیدگاه بزرگان اهل سنن و بیان مخالفان افکار و عقاید وی از بیان شخصیت های تراز اول اسلامی شیعی پرداخته شده است. | ||
بخش چهارم: این بخش افکار و عقاید محی الدین در نگاه [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] به نقل از سه رساله اجازه ذکر، ایمان فروعون، رد بر صوفیه و وحدت وجود و نیز بیان شرح حال و نظر [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] در مورد عقاید ابن عربی در رساله رد بر صوفیه و نیز | بخش چهارم: این بخش افکار و عقاید محی الدین در نگاه [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] به نقل از سه رساله اجازه ذکر، ایمان فروعون، رد بر صوفیه و وحدت وجود و نیز بیان شرح حال و نظر [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] در مورد عقاید ابن عربی در رساله رد بر صوفیه و نیز پارهای از گفتار محی الدین و بیان اشکال بر کلام او بررسی شده است. | ||
بخش پنجم: در این بخش دیدگاه ابن عربی درباره ریشههای الهی عشق در انسان، لا وجودی معشوق، عشق خداوند، عشق انسانی و هدف عشق بررسی شده و سپس تحت عنوان «پیوست» صورت بعضی از اجازات فقهی و روایی درج گردیه است <ref>مقدمه، ص34-36</ref>. | بخش پنجم: در این بخش دیدگاه ابن عربی درباره ریشههای الهی عشق در انسان، لا وجودی معشوق، عشق خداوند، عشق انسانی و هدف عشق بررسی شده و سپس تحت عنوان «پیوست» صورت بعضی از اجازات فقهی و روایی درج گردیه است <ref>مقدمه، ص34-36</ref>. |