ماه بی‌نشان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
در مقدمه کتاب چنین می‌خوانیم:
در مقدمه کتاب چنین می‌خوانیم:


در آسمان معرفت حضرت زهرا(س) برترین اندیشه‌های بشری، حیران و تیزیروازترین عقل‌ها سرگردان شده‌اند.بلندای معرفت واوج منزلت این در یگانۀ رسول خدا چنان والاست که در گسترۀادراک نمی‌گنجد؛ چراکه حضرت زهرا(س) حقیقت لیلةالقدری است که خود، برتر است از هزار شب: هنگامۀ ریزش فیوضات و برکات بی‌نهایت الهی و تجلی رحمت حق است و چراچنین نباشد؛ حال آنکه لیلةالقدر ظرف نزول قرآن است و وجود فاطمه(ع) ظرف ظهور یازده قرآن ناطق(امامان معصوم(ع))است.<ref> ر.ک: مقدمه، ص6)</ref>
در آسمان معرفت حضرت زهرا(س) برترین اندیشه‌های بشری، حیران و تیز پروازترین عقل‌ها سرگردان شده‌اند.بلندای معرفت واوج منزلت این در یگانۀ رسول خدا چنان والاست که در گسترۀادراک نمی‌گنجد؛ چراکه حضرت زهرا(س) حقیقت لیلةالقدری است که خود، برتر است از هزار شب: هنگامۀ ریزش فیوضات و برکات بی‌نهایت الهی و تجلی رحمت حق است و چراچنین نباشد؛ حال آنکه لیلةالقدر ظرف نزول قرآن است و وجود فاطمه(ع) ظرف ظهور یازده قرآن ناطق(امامان معصوم(ع))است.<ref> ر.ک: مقدمه، ص6)</ref>


در بخشی که مربوط به پیوندی آسمانی است آمده است:
در بخشی که مربوط به پیوندی آسمانی است آمده است:


به راستی كه برای حضرت فاطمه با بر خورداری از مقام عصمت و کمالات بی‌نظیر، کفو و همتایی جز مولای متقیان وجود نداشت؛ اما این مهم، برای همه درک کردنی نبود. بعضی ناراحت بودند که خواستگاری‌شان از حضرت فاطمه(س) پذیر فته نشده بود! سخن رسول مهربانی‌ها(ص) پاسخ قاطعی بود به این کدورتها:
به راستی كه برای حضرت فاطمه با بر خورداری از مقام عصمت و کمالات بی‌نظیر، کفو و همتایی جز مولای متقیان وجود نداشت؛ اما این مهم، برای همه درک کردنی نبود. بعضی ناراحت بودند که خواستگاری‌شان از حضرت فاطمه(س) پذیر فته نشده بود! سخن رسول مهربانی‌ها(ص) پاسخ قاطعی بود به این کدورتها:
جبرائیل نزد من آمد و گفت: «ای محمد، خداوند می‌فرماید: اگر علی(ع) را نمی‌آفریدم، برای دخترت فاطمە(س)،همتایی روی زمین پیدانمی‌شد،خواه حضرت
جبرائیل نزد من آمد و گفت: «ای محمد، خداوند می‌فرماید: اگر [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را نمی‌آفریدم، برای دخترت فاطمە(س)،همتایی روی زمین پیدانمی‌شد،خواه حضرت آدم(س)، یا سایر مردم بعداز او؛.»<ref> ر.ک: متن کتاب، ص9-10</ref>  
آدم(س)، یا سایر مردم بعداز او؛.»<ref> ر.ک: متن کتاب، ص9-10</ref>  


در بخش جلوه‌هایی زیبا از سیره فاطمی، اوج بندگی حضرت زهرا(س) می‌خوانیم:  
در بخش جلوه‌هایی زیبا از سیره فاطمی، اوج بندگی حضرت زهرا(س) می‌خوانیم:  


صحیفۀ تاریخ شاهد سیرۀ عبادی بسیاری از اولیای الهی بوده است؛ اما آنچه دراین بین جلوه گری می کند، عبادت های بانویی بزرگوار در اوج جوانی است که مایۀ فخر و مباهات عابدان شده است؛ چنان که در وصف عبادتشان آمده است:
صحیفۀ تاریخ شاهد سیرۀ عبادی بسیاری از اولیای الهی بوده است؛ اما آنچه دراین بین جلوه گری می کند، عبادت های بانویی بزرگوار در اوج جوانی است که مایۀ فخر و مباهات عابدان شده است؛ چنان که در وصف عبادتشان آمده است:
«در تمام دنیا عابدتر از فاطمه علیها السلام یافت نمی شد. او به حدی برای عبادت برپا می ایستاد که پاهایش ورم می کرد.»در عظمت عبادت حضرت زهرا علیها السلام همین بس که خداوند در آخرین آیات سورۀ آل عمران به وصف عبادات ایشان و یگانه کفوشان، امام علی علیه السلام پرداخته است: ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمࣰا وَقُعُودࣰا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلࣰا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ (آل عمران، ۱۹۱)
«در تمام دنیا عابدتر از فاطمه علیها السلام یافت نمی شد. او به حدی برای عبادت برپا می ایستاد که پاهایش ورم می کرد.»در عظمت عبادت حضرت زهرا علیها السلام همین بس که خداوند در آخرین آیات سورۀ آل عمران به وصف عبادات ایشان و یگانه کفوشان، [[امام علی علیه‌السلام]] پرداخته است: ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمࣰا وَقُعُودࣰا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلࣰا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ (آل عمران، ۱۹۱)


[همان]کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و درحالی که به پهلو خوابیده اند، یاد می کنند و در اسرار آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند [و می گویند:] «پروردگارا، این ها را بیهوده نیافریده ای. تو منزهی. ما را از عذاب آتش [دوزخ] در امان دار.»
[همان]کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و درحالی که به پهلو خوابیده اند، یاد می کنند و در اسرار آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند [و می گویند:] «پروردگارا، این ها را بیهوده نیافریده ای. تو منزهی. ما را از عذاب آتش [دوزخ] در امان دار.»