نگرشی بر تربیت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

در روزگار ما، بلاى بى‌دينى فراگير شده است.فرزندان ما بر لبۀ پرتگاه بلايند و ما توان نداريم آنها را دست گيريم؛ زيرا روشى براى تربيت درست اسلامى وجود ندارد. روش‌هاى تربيتى اين روزگار، فرصت هاى فراغت کودکان را با فرمول هاى درسى يا برنامه هاى سرگرم‌کنندۀ تخديرى پر کرده است.اين نوشتار، در پى چاره‌انديشى و نشان دادن روشى اسلامى و برگرفته از کتاب و سنت براى تربيت کودک است؛ روشى که بين نيازمندي هاى تن و روان، توازن برقرار کند(ص 11).اينک چکيدۀ سخن:  

دنياى کودک، سراسر صفا و پاکى است.کودک جگرگوشه ماست و بار سنگين مسئوليت هاى جهان فردا بر دوش اوست.پس بر ماست که با تربيت درست، وى را براى پذيرش مسئوليت آماده کنيم.نقش تربيت در آيندۀ کودک آن مايه است که اگر کردار او به راستى هدايت نشود، پى‌آمد هاى شومى در پى خواهد داشت و راستى را، همه بدبختي هاى انسان، برآمد گزيرناپذير تربيت غلط است.