ت‍ج‍ان‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۸: خط ۵۸:
تجانی از همان جوانی در دیوان انشا مشغول به کار شد. او در زمان حکومت سلطان محمد معروف به ابی‌عصیده در ابتدای قرن هشتم در زمره ادبا و اصحاب قلم درآمد. خیلی در دیوان نبود که نشانه‌های نبوغ او ظاهر گردید و نزد امیر ابویحیی زکریا بن لحیانی جایگاهی یافت و در زمره خواص نویسندگانش درآمد. امیر به هنگام تصمیم به پیکار با غاصبین جزیره جربه در نیمه سال 706ق (1306م)، تجانی را مصاحب خود کرد و اشراف بر نامه‌هایش را به او تفویض نمود.
تجانی از همان جوانی در دیوان انشا مشغول به کار شد. او در زمان حکومت سلطان محمد معروف به ابی‌عصیده در ابتدای قرن هشتم در زمره ادبا و اصحاب قلم درآمد. خیلی در دیوان نبود که نشانه‌های نبوغ او ظاهر گردید و نزد امیر ابویحیی زکریا بن لحیانی جایگاهی یافت و در زمره خواص نویسندگانش درآمد. امیر به هنگام تصمیم به پیکار با غاصبین جزیره جربه در نیمه سال 706ق (1306م)، تجانی را مصاحب خود کرد و اشراف بر نامه‌هایش را به او تفویض نمود.


با مرگ ابوعصیده در سال 709ق، نزاع در خانواده حفصیه بالا گرفت و هریک از اعضای خاندان تصمیم به تصاحب تخت شاهی را داشت. از او و خانواده‌اش بعد از 717ق، اطلاعی در دست نیست. به‌احتمال زیاد افراد برجسته خاندان تجانی که مشارکت فعالی در مقاومت انقلابی داشته‌اند، در آن حوادث خونین کشته شده‌اند و عبدالله نویسنده «رحلة التجاني» پیشاپیش ایشان بوده است<ref>ر.ک: حسینی عبدالوهاب، حسن، صفحات که - لو</ref>‏.
با مرگ ابوعصیده در سال 709ق، نزاع در خانواده حفصیه بالا گرفت و هریک از اعضای خاندان تصمیم به تصاحب تخت شاهی را داشت.
 
== وفات ==
از او و خانواده‌اش بعد از 717ق، اطلاعی در دست نیست. به‌احتمال زیاد افراد برجسته خاندان تجانی که مشارکت فعالی در مقاومت انقلابی داشته‌اند، در آن حوادث خونین کشته شده‌اند و عبدالله نویسنده «رحلة التجاني» پیشاپیش ایشان بوده است<ref>ر.ک: حسینی عبدالوهاب، حسن، صفحات که - لو</ref>‏.
 
برخی تاریخ درگذشت او را ۷۲۱ق / ۱۳۲۱م نوشته‌اند اما حسن حسینی عبدالوهاب در رحلة این ادعا را بی‌اساس خوانده است. عبدالله ظاهراً فرزندی به نام علی داشته است، اما از احوال او اطلاعی دردست نیست.


==آثار==
==آثار==