مسند عمر بن الخطاب (سدوسی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''مسند عمر بن الخطاب رضي‌الله‌عنه'''، نوشته ابویُوسف یعقوب بن شیبة بن صلت بن عصفور سدوسی مالکی‌مذهب (262-182ق) است. «کمال یوسف حوت»، پژوهش این اثر را انجام داده است.
'''مسند عمر بن الخطاب رضي‌الله‌عنه'''، نوشته [[سدوسی، يعقوب بن شيبه|ابویُوسف یعقوب بن شیبة بن صلت بن عصفور سدوسی]] مالکی‌مذهب (262-182ق) است. «[[حوت، کمال یوسف|کمال یوسف حوت]]»، پژوهش این اثر را انجام داده است.


این مُسند را نوه مؤلف، «ابوبکر محمد بن احمد بن یعقوب بن شیبه»، از زبان «ابوعمر عبدالواحد بن محمد بن عبدالله بن محمد بن مهدی» روایت کرده است. ذهبی در توصیف کتاب ابویُوسف می‌گوید: مُسندی به نیکویی اثر او نوشته نشده، ولی او آن را به پایان نبرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3 و 11</ref>‏.
این مُسند را نوه مؤلف، «ابوبکر محمد بن احمد بن یعقوب بن شیبه»، از زبان «ابوعمر عبدالواحد بن محمد بن عبدالله بن محمد بن مهدی» روایت کرده است. [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در توصیف کتاب [[سدوسی، يعقوب بن شيبه|ابویُوسف]] می‌گوید: مُسندی به نیکویی اثر او نوشته نشده، ولی او آن را به پایان نبرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3 و 11</ref>‏.


مؤلف روش ویژه‌ای را در مسندش به‌کار برده است؛ حاجی خلیفه روش ابن شیبه را چنین وصف می‌کند: «او نام صحابه را برشمرده، سپس به کمک اَسانیدش به ترجمه آنان می‌پردازد. آنگاه احادیثش را به پیش ‌برده، علل آن‌ها را ذکر می‌کند»، اما کسی که این نسخه را بررسی می‌کند، درمی‌یابد که مؤلف او بیش از آنچه صاحب «الكشف» در کتابش آورده، دامنه بحث را پهن کرده است؛ چراکه او این مسند را بر پایه اَسانید، علَل و شهرها ترتیب داده و در جرح و تعدیل رجال کوشیده است. او همچنین، احادیث نادر را به‌همراه احادیثی که منفرداً نقل شده و نیز احادیث واحدی را با نمایش آن‌ها در متون متعدد، در مسندش ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص17-13</ref>‏.
مؤلف روش ویژه‌ای را در مسندش به‌کار برده است؛ [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]] روش [[سدوسی، يعقوب بن شيبه|ابن شیبه]] را چنین وصف می‌کند: «او نام صحابه را برشمرده، سپس به کمک اَسانیدش به ترجمه آنان می‌پردازد. آنگاه احادیثش را به پیش ‌برده، علل آن‌ها را ذکر می‌کند»، اما کسی که این نسخه را بررسی می‌کند، درمی‌یابد که مؤلف او بیش از آنچه صاحب «الكشف» در کتابش آورده، دامنه بحث را پهن کرده است؛ چراکه او این مسند را بر پایه اَسانید، علَل و شهرها ترتیب داده و در جرح و تعدیل رجال کوشیده است. او همچنین، احادیث نادر را به‌همراه احادیثی که منفرداً نقل شده و نیز احادیث واحدی را با نمایش آن‌ها در متون متعدد، در مسندش ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص17-13</ref>‏.


محقق در آغاز کتاب، شرح حالی از «عُمر بن خطّاب» و مؤلف این مسند نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص11-7</ref>.‏ او در پژوهش خود به کارهایی دست زده، که عبارتند از: بازگرداندن واژه‌ها به کتابت رایج؛ درست‌نویسی واژه‌ها؛ ترجمه رجالی که نامشان در نسخه آمده است؛ معنا نمودن واژه‌های دشوار؛ فهرست‌نویسی از مردان، زنان، رجال سماعات و نام‌های جاها و شهرها و شماره‌بندی بر اساس طبقات<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>‏.
محقق در آغاز کتاب، شرح حالی از «عُمر بن خطّاب» و مؤلف این مسند نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص11-7</ref>.‏ او در پژوهش خود به کارهایی دست زده، که عبارتند از: بازگرداندن واژه‌ها به کتابت رایج؛ درست‌نویسی واژه‌ها؛ ترجمه رجالی که نامشان در نسخه آمده است؛ معنا نمودن واژه‌های دشوار؛ فهرست‌نویسی از مردان، زنان، رجال سماعات و نام‌های جاها و شهرها و شماره‌بندی بر اساس طبقات<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>‏.