زالمان، کارل گرمانویچ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کارل گرمانویچ زالمان''' (1849-1916م)، ایران‌شناس اهل روسیه، فهرست‌نگار و محقق در زبان‌های ایرانی و ادبیات فارسی است. تصحیح «لغت شاهنامه» عبدالقادر بغدادی از جمله آثار اوست.

==تولد، تحصیل، تحقیق==

کارل در 1849م/1265ق، در خانواده‌ای آلمانی در تالین (مرکز جمهوری استونی) به دنیا آمد. تحصیلات اولیه را در زادگاهش به پایان برد. در 1867م/1284ق، وارد دانشکده شرق‌شناسی دانشگاه دولتی سن‌پترزبورگ شد و زبان‌های فارسی، عربی، ترکی، تاتاری و تاحدی هم سنسکریت آموخت. در 1873م/1290ق، با نوشتن رساله‌ای درباره رباعیات خاقانی دوره کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی را به پایان برد. این رساله در 1875م/1292ق، در سن‌پترزبورگ منتشر شد. از 1876م/1293ق، تدریس زبان‌های اوستایی و پهلوی را آغاز کرد و این کار را تا پایان عمر ادامه داد. در همان زمان، سرپرستی مقالات علمی درباره این زبان‌ها و نیز زبان فارسی را در دانشگاه سن‌پترزبورگ برعهده گرفت.

زالمان در سال 1887م، کتاب «معیار جمالی» تألیف شمس‌الدین محمد فخری را به چاپ رساند و در متفرقات آسیایی مقاله‌ای به‌عنوان مختصری در باب معیار جمالی نوشت. در سال 1895م، کتاب «لغت‌شاهنامه» تألیف شیخ عبدالقادر بغدادی را چاپ کرد. همچنین در سال 1889م، به‌اتفاق ژوکوفسکی، «دستور زبان فارسی» را تألیف کرد؛ این کتاب در سال 1930م، به انگلیسی ترجمه شد. اثر دیگری به نام «یهود ایران» دارد که در 1897م، تألیف کرده است و در میان نسخ خطی سن‌‌پترزبورگ است.