تاریخ جهان: دیدگاه رادیکالی - مارکسیستی از نئاندرتال‌ها تا نئولیبرال‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

اما نخبگان حکومتی با ثروت و قدرت و دفاع ازمورخان محافظه کار که منعکس کنندۀ جهان بینی نخبگان گذشته و حال هستند تمایل به ارتقاء دیدگاه خاصی از تاریخ دارند. آن‌ها بر استمرار و سنت، اطاعت و انطباق، ملی گرایی و امپراتوری تأکید دارند. آن‌ها معمولا استثمار و خشونت ثروتمندان را کمرنگ می‌کنند و غالبا زندگی فقرا و مبارزات آن‌ها برای تغییر را نادیده می‌گیرند. با انجام این کار – با داشتن نگاهی گذرا به گذشته – آن‌ها اغلب نیروهای موتور تاریخ را از دست می‌دهند. از عمر این نوع حکومت‌های تاریخ سال‌های متمادی گذشته اما آن‌ها هنوز حاکم هستند. امپراتوری‌های امروز مانند امپراتوری‌های گذشته، جنگ‌های امپریالیستی امروز را به عنوان مدل‌های تمدن توسط هواداران نومحافظه کار خود دوباره مطرح کرده اند. اروپای قرون وسطی به عنوان نمونه‌ای از اقتصاد جدید «کلاسیک» که توسط بانکداران میلیونر مورد حمایت قرار می‌گیرد دوباره تفسیر شده است. انقلاب‌های بزرگ توسط «تجدیدنظرگرایان» که مایل به نوشتن درگیری‌های اجتماعی درخارج از تاریخ هستند، دوباره به عنوان کودتای صرف یا دعواهای جناحی تفسیر شده است. تلاش برای ساخت روایت‌های تاریخی در بین نظریه پردازان پست مدرن مورد پذیرش قرار نگرفته است – یعنی این که گذشته را توضیح دهیم تا بتوانیم امروز را درک کنیم و در آینده نیز تغییر ایجاد کنیم – آن‌ها استدلال می‌کنند که تاریخ هیچ ساختار، الگو یا معنایی ندارد. بعضی  اوقات این تئوری‌ها به عنوان «تحقیقات جدید» طراحی می‌شوند. مورخان برای جمع آوری داده‌های تحقیقات جدیدشان همیشه از اسناد بایگانی شده استفاده می‌کنند. این نوع تحقیق ممکن است برخی از تفسیرهای ما را تغییر دهد. با این حال نادر است که داده‌های جدید با یکسری جزئیات، پارادایم قدیمی را واژگون کند. چون بسیاری از تحقیقات مدرن، که در یک چارچوب پسامدرن قرار داده شده اند، صرفا ما را با قطعات جدا شده از اطلاعات رها می‌کنند. اثر این ایده‌های مدرن این است که ما را به لحاظ ذهنی غیر فعال می سازد و حتی از لحاظ سیاسی، بینشی بی طرف به ما می‌دهد. از سوی دیگر، کار اصلی مورخ، مقدس کردن کلیات در میان خواص، الگویی درمیان جزئیات، جهت دهی به تحقیقات درمیان هرج و مرج حوادث، پیکان های توسعۀ تاریخ در میان چرخه‌های بازتولید آن است. این همان سنتی است که در این کتاب جای گرفته است. این کتاب سنتی متفاوت را در پی دارد. تاریخ نه تنها توسط سیاستمداران و نظامی‌ها شکل می‌گیرد؛ بلکه پیامد آن این است که اگر مردم عادی خود را سازماندهی و به صورت جمعی کار کنند، آن‌ها نیز می‌توانند تاریخ را شکل دهند. این روایتی است که در این کتاب آشکار شده است. این کتاب با یک سری مقالات آنلاین که در یک وب سایت چپ در بین سال‌های 2010 تا 2012 منتشر می‌شد، آغاز شد. شش سال بعد، این متن به شکل بسیار گسترده‌ای در این کتاب منتشر شد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2756 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>