کالبدشکافی سیاست انگلیسی‌ها در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

اهداف انگلیسی‌ها از روابط با ایران تا پایان قرن هیجدهم، بازاریابی، فروش کالا و سوجویی در راه اهداف تجاری بود به همین دلیل تعداد فرستادگان رسمی پادشاه انگلیس به ایران از انگشت دست تجاوز نمی کرد. اما در اوایل قرن نوزدهم مناسبات ایران  و انگلیس تحت الشعاع حوادث بین المللی قرار گرفت:

جنگ های با روسیه باعث بسط نفوذ انگلیسی‌ها در ایران شد تا جایی برای اولین بار فتحعلی شاه پادشاه ایران پس از مرگ فرزندش عباس میرزا نظر سفیر انگلیس را برای گماشتن نوه اش محمدمیرزا به سلطنت جویا شد. انگلیسی‌ها با فرستادن سفرایی کاربلد به ایران نشان دادند که جایگاه ایران در سیاست خارجی این کشور اهمیت بسیاری دارد در دوره قاجار در تمامی تحولات بزرگ ایران، لندن نقش بالقوه و بالفعلی بازی کرد، از عهدنامه گلستان، ترکمانچای، آخال پاریس تا جدایی بحرین در دوره پهلوی دوم. با سقوط قاجار و آمدن رضاخان نقش انگلیسی‌ها در این جابجایی قدرت و سپس گماردن فرزندش به سلطنت تا ملی شدن نفت و کودتای 28 مرداد مشخص و عیان است. با حضور گسترده آمریکائیان پس از 1332 در ایران گرچه تقابل، رقابت و تعاملی میان واشنگتن و لندن برای بسط نفوذ پیش آمد ولی مدیریت و هماهنگی کامل این دو قدرت مانع از بهره برداری ایرانیان از این اختلافات در راستای اهداف ملی شد. شوروی‌ها که در ساختار قدرت ایران نفوذی کم رنگ داشتند از طریق گسترش افکار ماتریالیستی به وسیله‌ی عوامل خود همچون توده‌ای‌ها در فکر جذب رده‌های مدیران میانی و مردم ایران بودند توفیقی به دست نیاوردند و عملا این انگلیس و آمریکا بودند که صحنه گردان سیاست و اقتصاد در ایران بودند. مجموعه‌ی پیش رو حاصل هم اندیشی محققان و پژوهشگران در همایش بین المللی «کالبدشکافی سیاست انگلیسی‌ها در ایران» در خلال سال‌های 2012- 1800 م است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2314 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>