۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[جمالی اردستانی، جمال‌الدین محمد|پیرجمال]] داستان احجوبه و محجوبه را تا بازگشت به عراق پایان می‌دهد. اما این داستان با تفاوت‌های چشم‌گیری در کتاب «حامد بن فضل الله» با نام «اعجوبه و محجوبه» آمده است؛ بدین‌گونه که آن دو کنیز پادشاه را با حکایت‌های دل‌پذیر در باب‌های ده‌گانه‌ای مانند «معدلت و انصاف، سماحت و سخاوت، ثقت و امانت و...» به شوق می‌آوردند. [[جمالی اردستانی، جمال‌الدین محمد|پیرجمال]] به این حکایت‌ها اشاره‌ای نکرده است. کنزُ‌الدقایق شانزده داستان کوتاه رمزآلود و عرفانی نیز دارد. شیوۀ [[جمالی اردستانی، جمال‌الدین محمد|پیرجمال]] در سرودن بخش‌های منظوم کتاب، اطناب و پیچیدگی در بیان شعر است. او گاه، از اصل داستان دور می‌شود و دوباره به آن بازمی‌گردد. در این مثنوی، آرایه‌های لفظی و معنوی بسیار اندک است و داستان، بسیار ساده و رسا بازگو شده‌است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق،جلد 1، ص42-34</ref> | [[جمالی اردستانی، جمال‌الدین محمد|پیرجمال]] داستان احجوبه و محجوبه را تا بازگشت به عراق پایان می‌دهد. اما این داستان با تفاوت‌های چشم‌گیری در کتاب «حامد بن فضل الله» با نام «اعجوبه و محجوبه» آمده است؛ بدین‌گونه که آن دو کنیز پادشاه را با حکایت‌های دل‌پذیر در باب‌های ده‌گانه‌ای مانند «معدلت و انصاف، سماحت و سخاوت، ثقت و امانت و...» به شوق می‌آوردند. [[جمالی اردستانی، جمال‌الدین محمد|پیرجمال]] به این حکایت‌ها اشاره‌ای نکرده است. کنزُ‌الدقایق شانزده داستان کوتاه رمزآلود و عرفانی نیز دارد. شیوۀ [[جمالی اردستانی، جمال‌الدین محمد|پیرجمال]] در سرودن بخش‌های منظوم کتاب، اطناب و پیچیدگی در بیان شعر است. او گاه، از اصل داستان دور می‌شود و دوباره به آن بازمی‌گردد. در این مثنوی، آرایه‌های لفظی و معنوی بسیار اندک است و داستان، بسیار ساده و رسا بازگو شده‌است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق،جلد 1، ص42-34</ref> | ||
دو کتاب دیگر، «تنبیه العارفین» و «محبوب الصدیقین» است. پیرجمال در باره آن دو می‌گوید: «کتاب تنبیه العارفین بخوان تا عارف گردی به سیرت شرع احمدی و آن هزار بیتش در صفت اهل غفلت است که اهل مُلکند و هزار بیت در صفت عارفان است که در طریقت نور ایمان، معاینه می‌بینند و چشمشان خیره می‌شود و سرگردان می‌شوند و هزار بیت در شرح واصلان محقق گفته شده و کتاب محبوب الصدیقین شرح آن کتاب است.... » کار پیرجمال در تنبیه العارفین عبارت است از «شناساندن راهکارهای و روش‌های پیش‌گیری؛ پند سلاطین؛ عاقبت لغزش مشایخ، عالمان و پادشاهان؛ اشارات تاریخی؛ درج حکایت‌های گوناگون». سبک نوشتاری آن دارای تمثیل، تضمین و اطناب زیاد است و با رفتن از سبک گفتاری به نوشتاری در نوسان است.<ref>ر.ک: همان، ص187-172</ref> | دو کتاب دیگر، «تنبیه العارفین» و «محبوب الصدیقین» است. پیرجمال در باره آن دو می‌گوید: «کتاب تنبیه العارفین بخوان تا عارف گردی به سیرت شرع احمدی و آن هزار بیتش در صفت اهل غفلت است که اهل مُلکند و هزار بیت در صفت عارفان است که در طریقت نور ایمان، معاینه می‌بینند و چشمشان خیره می‌شود و سرگردان می‌شوند و هزار بیت در شرح واصلان محقق گفته شده و کتاب محبوب الصدیقین شرح آن کتاب است....» کار پیرجمال در تنبیه العارفین عبارت است از «شناساندن راهکارهای و روش‌های پیش‌گیری؛ پند سلاطین؛ عاقبت لغزش مشایخ، عالمان و پادشاهان؛ اشارات تاریخی؛ درج حکایت‌های گوناگون». سبک نوشتاری آن دارای تمثیل، تضمین و اطناب زیاد است و با رفتن از سبک گفتاری به نوشتاری در نوسان است.<ref>ر.ک: همان، ص187-172</ref> | ||
دفتر دوم: | دفتر دوم: | ||