إجمال الإصابة في أقوال الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها

إجمال الإصابة في أقوال الصحابة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۹

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ۴ مه

جز

جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۸۳۷

ویرایش

@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 در رابطه با این حدیث، [[کنتوری، سید میر حامدحسین|میر حامد حسین]]، حدیث مدينة العلم را متواتر دانسته و تواتر آن را از دیگران نیز نقل کرده است. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در کتاب «[[اللآلي المصنوعة في الأحاديث الموضوعة|اللئالي المصنوعة في الأحاديث الموضوعة]]» با بیان سند‌های مختلفی از این روایت گزارش کرده است که این روایت نزد بزرگان اهل سنت از جمله [[محمد بن جریر طبری (ابهام زدایی)|محمد بن جریر طبری]]، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] و [[قاسم‌ بن عبدالرحمن انباری]]، در شمار احادیث حسن و صحیح است<ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%AD%D8%AF%DB%8C%D8%AB_%D8%A8%D8%A7%D8%A8_%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D9%85 ر.ک: ویکی‌شیعه]</ref>‏.
-در بخشی از مطالب کتاب، نویسنده در بررسی حکم موارد اختلاف اقوال صحابه به این نکته اشاره می‌کند که در این موارد همان ‌گونه که جمهور فقها معتقدند نمی‌توان بین اقوال صحابه یکی را برگزید، بلکه به مرجحات خارجی رجوع می‌شود. اصحاب نبی(ع) گاه قول صحابی را نپذیرفته و به قول دیگری رجوع می‌کردند؛ به‌عنوان مثال عمر بن خطاب شخصی را سراغ زن بارداری فرستاد که پیرامون اتهام‌هایی از او بازجویی کند، زن باردار ترسید و از ترس و وحشت بچه‌اش سقط شد و مرد. عمر از اصحاب رسول خدا(ص) درباره حکم آن سوال کرد؟ گفتند: چیزی بر تو نیست، تو قصد خیر داشته‌ای. آنگاه عمر نظر علی(ع) را پرسید. آن حضرت فرمود: اگر آنان نظر و رأیشان این بود که گفتند... و اگر مطابق میل تو و برای خشنودی تو چنین سخنی گفتند، تو را فریب دادند. در رابطه با گناه این اتفاق امیدوارم خداوند با نیتت آن را ببخشاید، اما حکمش این است که دیه آن کودک سقط‌شده برعهده توست. عمر به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] گفت: به خدا قسم تو راست گفتی<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56801/%D8%A5%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B5%D8%A7%D8%A8%D8%A9-%D9%81%D9%8A-%D8%A3%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D8%AD%D8%A7%D8%A8%D8%A9?pageNumber=81&viewType=pdf ر.ک: متن کتاب، ص82-81]</ref>‏.
+در بخشی از مطالب کتاب، نویسنده در بررسی حکم موارد اختلاف اقوال صحابه به این نکته اشاره می‌کند که در این موارد همان ‌گونه که جمهور فقها معتقدند نمی‌توان بین اقوال صحابه یکی را برگزید، بلکه به مرجحات خارجی رجوع می‌شود. اصحاب نبی(ع) گاه قول صحابی را نپذیرفته و به قول دیگری رجوع می‌کردند؛ به‌عنوان مثال عمر بن خطاب شخصی را سراغ زن بارداری فرستاد که پیرامون اتهام‌هایی از او بازجویی کند، زن باردار ترسید و از ترس و وحشت بچه‌اش سقط شد و مرد. عمر از اصحاب رسول خدا(ص) درباره حکم آن سؤال کرد؟ گفتند: چیزی بر تو نیست، تو قصد خیر داشته‌ای. آنگاه عمر نظر علی(ع) را پرسید. آن حضرت فرمود: اگر آنان نظر و رأیشان این بود که گفتند... و اگر مطابق میل تو و برای خشنودی تو چنین سخنی گفتند، تو را فریب دادند. در رابطه با گناه این اتفاق امیدوارم خداوند با نیتت آن را ببخشاید، اما حکمش این است که دیه آن کودک سقط‌شده برعهده توست. عمر به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] گفت: به خدا قسم تو راست گفتی<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56801/%D8%A5%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B5%D8%A7%D8%A8%D8%A9-%D9%81%D9%8A-%D8%A3%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D8%AD%D8%A7%D8%A8%D8%A9?pageNumber=81&viewType=pdf ر.ک: متن کتاب، ص82-81]</ref>‏.
 نویسنده در فائده انتهای کتاب، تعداد صحابه‌ای که از آنها فتاوایی در احکام شرعی نقل شده را متذکر شده است. این بحث برگرفته از کتاب «الأحكام» ابن حزم است که به‌ترتیب اکثر به اقل مطرح شده است. در منابع اهل سنت هفت تن که عبارتند از: عایشه، عمر بن خطاب، عبدالله بن عمر بن خطاب، [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، عبدالله بن عباس، عبدالله بن مسعود و زید بن ثابت، بیشترین فتاوا را دارند که اگر فتوای هریک را جمع کنیم کتاب قطوری می‌شود. پس از آن سیزده نفر از جمله ام‌سلمه، انس بن مالک، عثمان بن عفان، سلمان فارسی، جابر بن عبدالله انصاری و... دارای احادیث متوسطی هستند. دیگر صحابه دارای فتاوای در حد یکی دو مسئله هستند. علایی مجموع صحابه دارای روایات کثیر و متوسط و قلیل را 194 نفر دانسته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56801/%D8%A5%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B5%D8%A7%D8%A8%D8%A9-%D9%81%D9%8A-%D8%A3%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D8%AD%D8%A7%D8%A8%D8%A9?pageNumber=94&viewType=pdf ر.ک: همان، ص97-94]</ref>‏.