از نیمروز تا امروز: تفاوت میان نسخه‌ها

نقاط زیادی در روی زمین وجود دارند که هر کدام دارای هویت، ماهیت و رازهایی هستند که از یک فاصله معین به بعد دیده نمی‌شوند. در حالی که در این نقاط دنیایی از فعل و انفعالات، تحولات، موجودات ریز و درشت باشعور و بی‌شعور و در بستر جغرافیایی از پستی‌ها، بلندی‌ها، جنگل‌ها، دریاها و ... وجود دارند که تابع نظام هستی می باشند. لیکن ممکن است همگان از آن‌ها بی خبر باشند و وجود خارجی آن‌ها را درک نکنند. بر این اساس دوربین پژوهش روی نقطه‌ای به نام منطقه‌ی «جزینک» که دارای تاریخی کهن، فرهنگ و تمدنی سرتاسر پر افتخار و مردمی فرهیخته است، متمرکز شده است. جایی که آحاد ملت ایران از آن بی خبرند، نه تنها ملت ایران بلکه حدود سه میلیون سیستانی در سراسر کشور هم بی خبرند. نه تنها مردم سیستان بلکه خود مردم جزینک و جزینکی‌های پراکنده در ایران و خارج هم از تاریخ گذشته‌ی خود بی اطلاع و نسبت به آن بیگانه اند. بنابراین جزینک قطعه‌ای از سیستان بزرگ، پر از رمز و راز، مردمان دلیر، آزاده، پاک اندیش، شجاع، راستگو، جوانمرد، شریف و ساده دل بوده و بزرگان و رجال سیاسی - مذهبی کم نظیر و شهیری را در خود پرورش داده است. به طوری که می دانیم سیستان را در گذشته‌ی کهن «ملک نیمروز» می‌نامیدند؛ چون میان گاه جهان در دوران باستان در شروع و ماقبل تاریخ بوده است و خط نصف النهار از وسط سیستان عبور می‌کرده است. ایضا از این رو میان گاه جهان می گفتند زیرا هنگامی که خورشید در سیستان به میان گاه آسمان می رسد، در شرق جهان خورشید در حال غروب و در غرب در جهان در حال طلوع می‌باشد. بنابراین «نیمروز» در زبان عربی نصف النهار نامیده شده و جزینک نیز درست بر روی خط نصف النهار سیستان در شمال رصدخانه‌ی دهانه‌ی غلامان واقع گردیده است. بدین ترتیب نام این کتاب را که بخشی از آن مربوط به شناخت مرکز نیمروز باستان می‌باشد و بخشی نیز مربوط به خاطرات تلخ و شیرین نویسنده است، «از نیمروز تا امروز» نامیده شده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2360 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>