جغرافیای تاریخی رودبار کرج شامل نواحی لورا و شهرستانک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جغرافیای تاریخی رودبار کرج شامل نواحی لورا و شهرستانک''' نوشتار حاضر تألیف استاد دکتر منوچهر ستوده است که ارزش پژوهشی و آگاهی یابی وسیعی برای ساکنان، گردشگران، هموطنان و نیز کلیه ی محققان کشور دارد. در این کتاب اوضاع و احوال جغرافیایی، تاریخی، زیستی و انسانی منطقه ی رودبار کرج - بخش لورا و شهرستانک - بررسی شده است.   

زنده یاد استاد دکتر منوچهر ستوده از آنگاه که قلم در دست گرفت و پای در وادی تحقیق و تتبع نهاد، دمی از شناختن و شناساندن سرزمین ایران غافل نماند و آثار او، جملگی حاصل تحقیقات گسترده ی وی در انواع و اقسام مدارک برجای مانده از تاریخ و فرهنگ و تمدن وطن کهنسال ماست و حاکی از عشق و علاقه ی پرشوری است که وی به شناسایی و ثبت و ضبط و معرفی اینگونه آگاهی‌ها نشان می داد، زیرا نیک می دانست که دست تطاول روزگار، کمتر اثری از این یادگارهای ارزشمند کهن بر جای می گذارد. در میان آثار استاد، کتاب حاضر جایگاهی خاص دارد و می توان گفت که او تجربه‌های گرانسنگی حاصل سالیان دراز تحقیق و تتبع در باب اوضاع و احوال جغرافیایی و تاریخی و زیستی و انسانی یک ناحیه را برای شناخت منطقه ی «رودبار کرج - لورا و شهرستانک» در مدتی حدود نیم قرن، با حوصله و دقت و پشتکاری ستودنی یکجا گرد آورده است. این اثر گرانقدر، گذشته از سودمندی هایی که در مطالعات جغرافیایی و تاریخی و مانند این ها دارد، از حیث شیوه ی تحقیق و تتبع و تألیف نیز بسیار آموزنده است.

ناحیه ی لورا و شهرستانک از قدیمی ترین ایام جزء پشتکوه رستمدار به حساب می آمد و در تملک ملوک رویان و استاندار بوده است و باج و خراج به ایشان می پرداخته اند و با ساکنان مازندران بیشتر ارتباط تجاری و داد و ستد داشته اند. ساکنان این ناحیه ی دورافتاده بیشتر با چالوس و نوشهر و شهسوار و دهکده‌های اطراف آن ها سرو کار داشته اند. این آمد و رفت ها بیشتر بر اثر فشار زندگی سخت و سرمای زمستان کوهستان بوده که در ایام زمستان بیشتر ساکنین کوه نشین را به شهرها و دهکده‌های گرمتر می رانده، از این رو حتی آمیختگی زبان ساکنان ولاته رو نیز گواه این آمد و رفت هاست. از این منطقه یافته‌های باستان شناسی مربوط به 3500 سال پیش از میلاد مسیح به دست آمده است. همچنین خاندان‌های مشهور و معروفی در این ناحیه می زیسته اند که برخی تا امروز نیز برقرار هستند. اسناد و مدارک به دست حاکی از آن است که در بخش وسیعی از اراضی این منطقه آبادانی بوده و ساکنانی داشته است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2368 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>