از ایل تا اتاوا: تفاوت میان نسخه‌ها

امروزه علی رغم نقش فراگیر و سرگرم کننده ی امکانات فضای مجازی و قابلیت انتقال سریع اطلاعات فردی، موضوعات داغ خبری و مطالب سرگرم کننده، هنوز کسانی هستند که ترجیح می دهند مکنونات قلبی، احساسات و هیجانات فردی و تجارب شخصی خود و حتی پدیده ها و وقایع طبیعی و تاریخی را در قالب کتاب به دیگران عرضه نمایند؛ زیرا ماندگاری کتاب و امکان مرور دوباره و بازیابی اطلاعات فراموش شده، از طریق کتاب سهل، امکان پذیر و لذت بخش است.

یکی از موضوعات جذاب برای اغلب افراد باسواد، به ویژه کسانی که دارای تجربه گران بها هستند و یا زندگی پرفراز و نشیب داشته اند، نگارش زندگی نامه ی خود یا اتوبیوگرافی است. به نظر می رسد چنین افراد دوراندیش با دو هدف دست به چنین اقدامی می زنند: انتقال تجارب شخصی خود به دیگران و به جا گذاشتن اثری از خود برای فرزندان یا نسل های بعد. ضمن این که برخی از این زندگی نامه ها به حدی آموزنده و حاوی پیام های مفید و اثر بخش است که آدمی را ساعت ها وادار به اندیشیدن می کند، برخی دیگر چنان نازل و بی محتواست که حتی فرزندان و نوادگان صاحب اثر نیز رغبت و تمایلی برای بازخوانی آن ندارند.

مولف به اقتضای شغل و تدریس طولانی مدت در دانشگاه های کشور و تألیف ده ها کتاب علمی و دانشگاهی از سویی و داشتن زندگی پرفراز و فرود و پردغدغه و غیر متعارف از سوی دیگر، تصمیم می گیرد تصویری گیرا و جذاب از زندگی خود ارائه کند تا برای نسل جوان سبب ایجاد انگیزه و اتخاذ هدفی منطقی و امیدوارکننده گردد. به عقیده ی وی حیاتش حاوی نکات و پیام هایی است که گویی به عنوان یک وظیفه ی اخلاقی او را وادار کرده تا شمه‌ای از این داستان دور و دراز را به رشته ی تحریر درآورده و به علاقمندان عرضه نماید. نویسنده همچنین اشاره می کند که چون از پرورش یافتگان مکتب زنده یاد استاد محمد بهمن بیگی، بنیانگذار تعلیمات عشایر ایران است و حاصل کار این فرد تربیت انسان هایی است که غالبا نوع دوست، وظیفه شناس، موفق و اهل علم و عمل بودند او نیز علاوه بر شرح زندگی خود، به معرفی تنی چند از چهره های موفق قشقایی به لحاظ توفیقات و افتخاراتی که داشته اند می پردازد، با این امید که این اثر دست کم برای فرزندان وی منشاء تحرک و سبب انگیزه ی بیشتر برای تلاش مستمر و ثمربخش باشد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2345 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>