۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
تاریخ اندیشههای سیاسی در ایران و اسلام (حقوقی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۹
، ۲۲ مارس ۲۰۲۴بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ تاریخ اندیشههای سیاسی در ایران و اسلام (عسکر حقوقی) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به تاریخ اندیشههای سیاسی در ایران و اسلام (حقوقی) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
''' تاریخ اندیشههای سیاسی در ایران و اسلام'''، تألیف عسکر حقوقی (1299-1380ش)، روش سیاسی اسلام در زمان پیامبر اکرم(ص) و تغییرات و تحولات جهان اسلام پس از | ''' تاریخ اندیشههای سیاسی در ایران و اسلام'''، تألیف [[حقوقی، عسکر|عسکر حقوقی]] (1299-1380ش)، روش سیاسی اسلام در زمان پیامبر اکرم(ص) و تغییرات و تحولات جهان اسلام پس از آنحضرت و همچنین دلایل ایجاد فرق مذهبی و اندیشه شعوبیگری را مورد بررسی قرار داده است. | ||
نویسنده در مقدمه خویش بر کتاب، پژوهش و تحقیق در آرای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی اسلام را جهت جلوگیری از حاکمیت نابخردان بر انسانها و سوقدادن برنامههای سیاسی به عمل بر اساس آزادی و مساوات، که اساس اجتماعی دستورهای اسلام است، ذکر میکند. او متذکر میشود که با رحلت پیامبر(ص)، دولت اسلامی دگرگون شد و شکلی متفاوت با آن دولت در جوامع اسلامی به وجود آمد. حاصل آن اختلافات، خلافت اموی و عباسی است، که همواره با تغییراتی در جهان اسلام روبهرو بوده است و در این کتاب، این تحولات و تغییرات بررسی شده است. | نویسنده در مقدمه خویش بر کتاب، پژوهش و تحقیق در آرای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی اسلام را جهت جلوگیری از حاکمیت نابخردان بر انسانها و سوقدادن برنامههای سیاسی به عمل بر اساس آزادی و مساوات، که اساس اجتماعی دستورهای اسلام است، ذکر میکند. او متذکر میشود که با رحلت پیامبر(ص)، دولت اسلامی دگرگون شد و شکلی متفاوت با آن دولت در جوامع اسلامی به وجود آمد. حاصل آن اختلافات، خلافت اموی و عباسی است، که همواره با تغییراتی در جهان اسلام روبهرو بوده است و در این کتاب، این تحولات و تغییرات بررسی شده است. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
نویسنده در فصل پنجم با عنوان «مدافعان واقعی اصول اسلامی»، ضمن اشاره به عدول خلفای بعد از پیامبر(ص) از اصول اساسی اسلام نظیر مساوات، عدالت، ایمان و تقوا که مانع گسترش و نشر دین گردید، ائمه اطهار(ع) را مدافعان واقعی شریعت نبی اکرم(ص) معرفی میکند. | نویسنده در فصل پنجم با عنوان «مدافعان واقعی اصول اسلامی»، ضمن اشاره به عدول خلفای بعد از پیامبر(ص) از اصول اساسی اسلام نظیر مساوات، عدالت، ایمان و تقوا که مانع گسترش و نشر دین گردید، ائمه اطهار(ع) را مدافعان واقعی شریعت نبی اکرم(ص) معرفی میکند. | ||
در فصل ششم با عنوان «شیوه حکومت پیغمبر(ص)»، روش سیاسی اسلام در نوع حکومت را بر اساس مشورت ذکر شده و ریاست حکومت را از آن امام و جانشین پیامبر(ص) دانسته، و به اختلاف شیعه و اهل سنت در مسئله جانشینی پیامبر(ص) اشاره شده است. نویسنده انتخاب و عزل جانشین پیامبر(ص) را با مراجعه به آرای مسلمانان، از اصول اندیشه اهل سنت و معتقدان به خلافت ذکر میکند. او در ادامه فصل، از شیوه حکومت عمر، ابوبکر و عثمان انتقاد کرده و آنها را موجب تضعیف شریعت و اختلافات دو فرقه شیعه و سنی ذکر میکند، و پایبندی علی(ع) به قوانین شریعت را در حکومت خویش یادآور میشود. | در فصل ششم با عنوان «شیوه حکومت پیغمبر(ص)»، روش سیاسی اسلام در نوع حکومت را بر اساس مشورت ذکر شده و ریاست حکومت را از آن امام و جانشین پیامبر(ص) دانسته، و به اختلاف شیعه و اهل سنت در مسئله جانشینی پیامبر(ص) اشاره شده است. نویسنده انتخاب و عزل جانشین پیامبر(ص) را با مراجعه به آرای مسلمانان، از اصول اندیشه اهل سنت و معتقدان به خلافت ذکر میکند. او در ادامه فصل، از شیوه حکومت عمر، ابوبکر و عثمان انتقاد کرده و آنها را موجب تضعیف شریعت و اختلافات دو فرقه شیعه و سنی ذکر میکند، و پایبندی [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] به قوانین شریعت را در حکومت خویش یادآور میشود. | ||
وی در بخشهای بعدی کتاب، با تفصیل بیشتری شیوه حکومتی سه خلیفه و انحرافات و اشکالات حکومت آنان را یادآور شده، به شکلگیری حکومت بنیامیه و عملکرد سیاسی آنان و تشکیلات حکومت اسلامی در دوره امویان اشاره نموده است. ضمناً در این فصول، از فرق مذهبی شیعه، سنی، خوارج، مرجئه، قدریه و مجبره بحث شده و نویسنده به توضیح آنها پرداخته است. | وی در بخشهای بعدی کتاب، با تفصیل بیشتری شیوه حکومتی سه خلیفه و انحرافات و اشکالات حکومت آنان را یادآور شده، به شکلگیری حکومت بنیامیه و عملکرد سیاسی آنان و تشکیلات حکومت اسلامی در دوره امویان اشاره نموده است. ضمناً در این فصول، از فرق مذهبی شیعه، سنی، خوارج، مرجئه، قدریه و مجبره بحث شده و نویسنده به توضیح آنها پرداخته است. | ||