۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'سيد حسن صدر' به 'سيد حسن صدر '
جز (جایگزینی متن - 'حسن بن موسى نوبختى' به 'حسن بن موسى نوبختى') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد حسن صدر' به 'سيد حسن صدر ') |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
بااين‌همه، به نظر نويسنده بايد پذيرفت كه از سرچشمه‌هاى اساسى علم اصول فقه همين «رساله شافعى» است كه - هرچند نتوان به تمام معنى آن را كتاب اصولى دانست - در تاريخ پيدايش علم اصول نقش مهمى را ايفا نموده است <ref>همان</ref>. | بااين‌همه، به نظر نويسنده بايد پذيرفت كه از سرچشمه‌هاى اساسى علم اصول فقه همين «رساله شافعى» است كه - هرچند نتوان به تمام معنى آن را كتاب اصولى دانست - در تاريخ پيدايش علم اصول نقش مهمى را ايفا نموده است <ref>همان</ref>. | ||
اما علامه سيد حسن | اما علامه [[صدر، حسن|سيد حسن صدر]] ، هشام بن الحكم را مؤلف نخستين اثر در علم اصول دانسته كه با تأليف كتاب «الألفاظ»، به بحث در باره مهم‌ترين مبحث اين علم پرداخته است. نويسنده پس از بررسى اين قول، به اين نتيجه رسيده است كه تأليف هشام بن الحكم مى‌بايست به انگيزه كلامى صورت گرفته باشد و اين كتاب، يكى از آثار كلامى وى بشمار آيد كه بحث شرايط صحت و سقم اخبار را كه در كتاب‌هاى كلامى هم به‌تناسب به آن مى‌پردازند، بررسى مى‌كند. به نظر نويسنده اگر ما غرض از تأليف كتاب را در رده‌بندى آنها در نظر نياوريم، مى‌بايست اين اثر را كتابى در اصول فقه بدانيم و به هر صورت، اين كتاب قديمى‌ترين اثرى است كه به بررسى بحث اصولى خبر واحد و خبر متواتر و شرايط صحت روايات و اخبار مى‌پردازد و ما از آن آگاه هستيم و البته بديهى است تنها اين بحث را شامل گرديده و سائر مباحث اصولى در اين كتاب نيامده است <ref>همان، ص 12</ref>. | ||
بخش دوم، به معرفى آثار اصولى نخستين، اختصاص يافته است. نويسنده در اين بخش، فهرستى را از آثار اصولى در اعصار نخستين (پيش از [[شيخ مفيد]]) كه به دست علماى شيعه نگاشته شده است، ارائه داده است <ref>همان، ص 13</ref>. | بخش دوم، به معرفى آثار اصولى نخستين، اختصاص يافته است. نويسنده در اين بخش، فهرستى را از آثار اصولى در اعصار نخستين (پيش از [[شيخ مفيد]]) كه به دست علماى شيعه نگاشته شده است، ارائه داده است <ref>همان، ص 13</ref>. | ||