کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی''' تألیف محمدهادی یعقوب نژاد، اهتمام اهل بیت پیامبر صل الله علیه و آله به قرآن و برنامه ریزی‌های کاربردی آنان برای نگاهداشت درست قرآن در میان مسلمانان با مدل ها و کارکردهایی نمایان می‌شود. این اثر پرداختی جستجوگرانه با آن است.

قرآن کریم اساس اسلام است که خداوند با پیک الهی بر رسول رحمت، حضرت محمدبن عبدالله فروفرستاده است. رسول اکرم صل الله علیه و آله آخرین پیامبر و عصاره‌ی پیام آوران الهی، به امر خداوند در واپسین سخنان خود در اختتامیه‌ی مراسم باشکوه کنگره‌ی عبادی - سیاسی حچ، قرآن کریم و عترت را دو میراث ماندگار رسالت خویش و پیام آور سعادت و کمال انسان و هدایتگر او به سوی خدا معرفی کرد. بدین روی از نظرگاه اسلام، قران و عترت دو منبع اصیل دین شناخته شده‌اند و هرچند ممکن است در چگونگی منبع بودن آن دو، اختلافاتی میان فرقه‌های اسلامی می‌باشد، قرآن رتبه‌ی بلندی دارد؛ زیرا بدون هیچ کاستی و فزونی کلام حتمی خداست. بدین روی آیات، کلمات و حروف و چینش معتادار آن حامل پیام خداست و عترت معصوم نیز در همه‌ی عرصه‌های دینی همراه قرآن بوده، رهنمون انسان خداجوست. پیوند میان قرآن کریم و اهل بیت علیهم‌السلام پیوند میان نور و بینایی است. قرآن کریم نوری الهی است که قرین پیامبر اکرم صل الله علیه و آله شد، تا گواه رسالت و راستگویی او باشد و اهل بیت پیامبر اکرم از یک سو دیدگان بینا و از دیگر سو دستانی نیرومند و توانا دارند که خدای والا در قرآن کریم آن را درباره‌ی برخی بندگان ویژه‌اش ستوده است. آری آن بزرگواران با دیدگان تیزبین و الهی خود همه‌ی ظواهر و بواطن قرآن کریم را شناخته و به جامعه‌ی بشری شناسانده‌اند و با دستان توانا و نیرومند خود در نگهداری و نگهبانی از معارف نورانی قرآن کریم کوشیده‌اند و تبیین این شناخت علمی و آن صیانت عملی موضوع نوشتار حاضر است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2543 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>