۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ها ' به 'هها ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ی های ' به 'یهای ') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
امام در مواجههً با مبانی تمدن غرب دیدگاه توحیدی خود را ملاک گزینش قرار میدهند. بر این اساس اومانیسم که نگاه تک بعدی به انسان دارد، در نگاه فطری و متعالی امام، جایگاهی ندارد. همچنین سکولاریسم نیز با اعتقاد ایشان به پیوند دین و سیاست و جامعیت دین اسلام هم خوانی ندارد. ولی مفاهیمی نظیر علم گرایی، خردگرایی،دموکراسی و... از برخی ابعاد با اندیشه امام تطبیق پذیر می-باشند. | امام در مواجههً با مبانی تمدن غرب دیدگاه توحیدی خود را ملاک گزینش قرار میدهند. بر این اساس اومانیسم که نگاه تک بعدی به انسان دارد، در نگاه فطری و متعالی امام، جایگاهی ندارد. همچنین سکولاریسم نیز با اعتقاد ایشان به پیوند دین و سیاست و جامعیت دین اسلام هم خوانی ندارد. ولی مفاهیمی نظیر علم گرایی، خردگرایی،دموکراسی و... از برخی ابعاد با اندیشه امام تطبیق پذیر می-باشند. | ||
اعتقاد امام به آزاد بودن انسان باعث میشود که مشابهتهای زیادی بین اندیشه ایشان و لیبرالیسم به وجود بیاید. امام بر لزوم احترام به ملکیت و حفظ حریم خصوصی افراد تأکید و با شکسته شدن حریم | اعتقاد امام به آزاد بودن انسان باعث میشود که مشابهتهای زیادی بین اندیشه ایشان و لیبرالیسم به وجود بیاید. امام بر لزوم احترام به ملکیت و حفظ حریم خصوصی افراد تأکید و با شکسته شدن حریم آزادیهای شخصی به بهانههای مختلف مخالفت مینماید. | ||
نگاه فطری و خوش بینانه ای که امام به ذات انسان و تواناییهای او دارد، باعث میشود که دموکراسی و نهادهای مرتبط با آن نیز مورد توجه امام قرار گیرد. بر این اساس امام برگزاری انتخابات و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت، قانون گرایی و... را می پذیرد و در تأسیس نظام جمهوری اسلامی ایران نیز از آنها بهره میگیرد. ولی با توجه به دیدگاه توحیدی، خواهان آن است که در انتخابات مقامات و تعیین برنامهها و سیاست ها، تعهد و تطابق با احکام الهی ملاک انتخاب قرار گیرد. در مواجهه با دولت مدرن نیز امام دیدگاه توحیدی خود را ملاک قرار میدهد و با برقراری نظام جمهوری اسلامی، دولتی را تأسیس میکند که تجلی پیوند دین و سیاست است و احکام اسلامی را اجرا مینماید.<ref> ر.ک: بینام، ص55-56</ref> | نگاه فطری و خوش بینانه ای که امام به ذات انسان و تواناییهای او دارد، باعث میشود که دموکراسی و نهادهای مرتبط با آن نیز مورد توجه امام قرار گیرد. بر این اساس امام برگزاری انتخابات و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت، قانون گرایی و... را می پذیرد و در تأسیس نظام جمهوری اسلامی ایران نیز از آنها بهره میگیرد. ولی با توجه به دیدگاه توحیدی، خواهان آن است که در انتخابات مقامات و تعیین برنامهها و سیاست ها، تعهد و تطابق با احکام الهی ملاک انتخاب قرار گیرد. در مواجهه با دولت مدرن نیز امام دیدگاه توحیدی خود را ملاک قرار میدهد و با برقراری نظام جمهوری اسلامی، دولتی را تأسیس میکند که تجلی پیوند دین و سیاست است و احکام اسلامی را اجرا مینماید.<ref> ر.ک: بینام، ص55-56</ref> |