سیر تدوین و تطور صحابه نگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

بخش چهارم: صحابه نگاری های مفقود (روش ها و بینش ها)  

مسلمانان در سده‌ی نخست هجری به دلایل گوناگونی، به سیره‌ی نبوی توجه کردند و دانش سیره نگاری را بنیاد گذاردند، اما بر اثر ارتباط صحابه با پیامبر (ص)،توجه به این طبقه بسی مهم شد و به فهرست نویسی درباره‌ی صحابه انجامید و زمینه ای برای پیدایی دانشی مستقل به نام «صحابه نگاری» فراهم شد. شیعه در پیدایش و دگرگونی این دانش بسیار تأثیر گذار است؛ چنان که بر پایه‌ی منابع کهن تاریخی می توان شیعه را بنیاد گذار آن برشمرد. طبق بررسی های به عمل آمده می توان پذیرفت، نوشته‌های صحابه نگاران شیعی در صحابه نگاری های پسین اهل سنت نیز تأثیرگذار بوده است. بنا بر آنچه گفته شد می توان دریافت که  صحابه نگاری قدمتی برابر با سیره نگاری دارد که به فهرست و شرح حال و مسائل مربوط به یاران پیامبر صل الله علیه و آله می پردازد. صحابه نگاری به دلیل موضوع چالش برانگیز آن از زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی برخوردار است و از همین رو طی ده قرن، تطورات بسیاری به خود دیده و از جهت ساختاری و محتوایی دستخوش تغییرات و تحولات فراوانی شده است.