نهضت امام خمینی (دفتر اول): تفاوت میان نسخه‌ها

امام در جریان انقلاب سفید و طرح اصلاحات ارضی نیز به انحاء مختلف به مخالفت با آنها پرداختند که این  مخالفتها به صورت توصیه به دکتر امینی در ملاقات با او، نوشتن  نامه‌هایی برای شاه و نیز با روشنگری های شان برای مردم بروز و ظهور کرد. در ادامه این روشنگری‌ها صبح روز دوم فروردین سالروز شهادت امام صادق، مجلسی در منزل امام تشکیل شد و منزل ایشان در آن روز مملو از جمعیت بود و با هوشیاری امام توطئه ساواک در بر هم زدن مجلس خنثی گردید. بعد از ظهر همان روز مجلس عزایی در مدرسه فیضیه برگزار شد. دژخیمان شاه که از روز قبل در قم مستقر شده بودند به مجلس حمله بردند و فیضیه را به خاک و خون کشیدند و طلاب و مردم عزادار را به شهادت رساندند. روز بعد نیز  شاه پرستان با عربده جاوید شاه به مدرسه یورش بردند و تعداد دیگری را به شهادت رساندند. همزمان با یورش به مدرسه فیضیه مدرسه طالبیه تبریز نیز مورد یورش دژخیمان رژیم قرار گرفت.امام پس از فاجعه فیضیه به مدرسه فیضیه رفتند و در آنجا به ایراد سخنرانی پرداختند.

جامعه روحانیت تهران و قم و مشهد به دنبال ایشان علماء اصفهان،کاشان پس از واقعه فیضیه دست به اعتصاب زدند. در پی آنها کسبه و بازار ی های مبارز تهران و شهرستان ها با تعطیل کردن مغازه‌های خود در اعتصاب روحانیت شرکت کردند. نظر به اهمیت و نقش مؤثر این اعتصاب ملی امام طی اعلامیه ای به جهت همدردی با روحانیت تشکر کرد و آن را نمایانگر وفاداری ملت مسلمان ایران نسبت به روحانیان خواند و در ضمن آن رسالت افشاگری و برملا ساختن توطئه‌های ضد اسلامی شاه را دنبال کرد.

در کاشان، آران، شیراز و دیگر شهرها وضع به همین شکل بود. تبلیغات دروغین شاه در غرب توانسته بود افکار را فریب دهد و به غربی‌ها بباوراند که تظاهرکنندگان 14 خرداد 42 مخالف اصلاحات ارضی و شرکت بانوان در مقدرات کشور هستند. این  جوسازیها و حق کُشی های امپریالیسم خبری و هم صدایی بنگاه خبرپراکنی جهان با دستگاه تبلیغاتی شاه و تأثیر نامطلوب آنان روی افکار مردم جهان دل امام را سخت به درد آورد.

مردم تهران در هفتم شهدای 15 خرداد، و همچنین کسبه تهران و برخی  شهرستانها نیز در اربعین شهدای 15 خرداد دست به اعتصاب زدند. یکی دیگر از اعتصاب های مردم در 13 مرداد 42 در پی محاصره اقامتگاه امام صورت گرفت. هم چنین به دنبال تحریم انتخابات از طرف روحانیان مجاهد و مهاجر، مردم به عنوان اعتراض به انتخابات غیرقانونی و ادامه زندانی بودن امام دست به اعتصاب زدند. هم چنین پس از قیام 15 خرداد گروه‌هایی از تربیت یافتگان مکتب امام شکل گرفت که در پیشبرد آرمان ها و ادامه نهضت نقش بسزایی داشت. از عوامل دیگر گسترش نهضت امام روشنگری های روحانیت بود که به مناسبت‌های مختلف به شهرهای دیگر می‌رفتند و مردم را با آرمان امام آشنا می‌ساختند و تبلیغات دروغین رژیم را خنثی می‌کردند.