عمرو بن کلثوم: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوالاسود عمرو بن کلثوم بن مالک بن تغلب بن وائل<ref>ر.ک: حسنی، محمد علی، ص13</ref>، رئیس و شاعر قبیله «تغلب» است که در آغاز قرن ششم میلادی به‌ دنـیا‌ آمـد. او در نوجوانی و در پانزده سالگی به ریاست قومش رسید. او «عمرو بن هند» را ملاقات کرد، ولی او را مدح نکرد و این باعث اختلاف بین آن‌ها شد و در‌ نهایت‌ «عمرو بن هند» به دست او کشته شد. «عـمرو بـن کلثوم» شاعر کم‌گویی بود و معلقه او هزار بیت بوده که تنها صد بیت از آن باقی مانده است‌. کار‌ سرودن آن به دو زمان مربوط می‌شود: بـخشی از آن پیـش از کشتن «عمرو بن هند» و بـخشی دیـگر از آن نیز پس از کشتن او سروده شده است که‌ در‌ آن‌ شاعر پادشاه را تهدید می‌کند‌ و به‌ خود‌ و قبیله‌اش می‌نازد.

با بررسی در اشعار عمرو بن کلثوم و با تـوجه بـه محیط فرهنگی و اجتماعی خـاصی کـه‌ او‌ در‌ آن زیسته است، اعتقاد ما بر این است‌ که‌ ویژگی‌های شخصیت‌های برتری‌طلب انتقام‌جو، پرخاشگر و مرده‌گرا بیشتر در اشعار او نمود می‌یابد<ref>ر.ک: خزلی، مسلم؛ گودرزی لمراسکی، حسن، ص67</ref>.

«عمرو بن کلثوم»، در‌ طول‌ زندگی‌اش‌ به دنبال رسیدن به مجد و بزرگی است، امـا راه رسـیدن به بزرگی را در انتقام‌ و جنگ می‌داند. این برتری‌طلبی و آرمان‌گرایی انتقام‌جـویانه او نـوعی حس رقابت‌‌جویی شدید و ویرانگر را در‌ او‌ ایجاد کـرد کـه تـمام زندگی‌اش و حالات و رفتارهای او را تحت تأثیر قرار داد. البـته، ایـن روش انتقام‌جویانه او متأثر از فرهنگ حاکم بر عصر شاعر نیز هست<ref>ر.ک: همان، ص 69-70</ref>.