نیمه پنهان: تفاوت میان نسخه‌ها

زندگی زنان در جامعه‌ی سنتی و پدرسالار در چارچوب خانه و دنیای بسته سپری می شد، چرا که آنان کمتر پا به بیرون خانه می گذاشتند و به همین علت اطلاع چندانی از فضای درون خانه‌ها نداریم. به طور کل در اذهان بسیاری واژه‌ی زنانه بار منفی داشت. چه زنان را بی منطق، ضعیفه و بی مقدار و مسائل مربوط به آنان را بی ارزش تلقی می کردند. البته این کلیات است و زنان با کفایت و درایتی هم بودند که در زندگی خانواده نقش اساسی را بر عهده داشتند و اگر چه اکثرا در خفا عمل می کردند، ولی گهگاه آثاری به دست می آید که تصور عمومی را نقض می‌کند.   

قسمت اول کتاب مکاتبات زنان مربوط به دو دوره‌ی حکومت عبدالحسین میرزا فرمانفرما در کرمانشاه طی سال های 22-1320 ق و 32-1331 ق است. این قسمت از دو بخش تشیکل می شود، بخشی مربوط به مکاتبات عمومی زنان و بخشی درباره‌ی مکاتبات خصوصی زنان خانواده فرمانفرما است. اوضاع کرمانشاه در طول این دوره سخت آشفته و دستخوش ناآرامی شده بود که البته مختص این ایالت نبود. به طور کل وضع کشور از اواخر دوره‌ی ناصری به مرور دچار تشنج و بی ثباتی شده بود و کرمانشاه هم به همین وضع دچار بود. در اکثر این نامه‌ها زنان درخواست کمک از حاک را داشتند و اغلب شامل دریافت نکردن حقوق یا تقاضای حمایت در دعواهای ملکی و ارثی می شدند. تعدادی نیز گزارشات خشونت علیه زنان است. باید افزود که در بسیاری اوقات کل ماجرا از این نامه‌ها مستفاد نمی گردد، ولی با این وجود اطلاعات ذیقیمتی از شرایط جامعه و وضع زنان به دست می دهد. بخش دوم این قسمت شامل مکاتبات خصوصی خانواده‌ی فرمانفرما است که اکثرا در همان زمان نوشته شده‌اند و حاوی مطالب جالب توجهی هستند از جمله مسائل ارث، ازدواج، رابطه‌ی بین زنان و غیره. باید در نظر داشت که بسیاری اوقات ارتباطات خانوادگی از طریق ازدواج برقرار می شد که نه تنها نتایج مالی، بلکه سیاسی را هم در پی داشت.

قسمت دوم کتاب فصلی است از کتابچه‌ی «مخارج ملتزمین رکاب» در سلطنت مظفرالدین شاه در 1316ق/1277ش. مطالب این فصل مربوط به پرداخت مواجب و انواع مقرری می شد که در اینجا آنچه مربوط به بخش زنان بود معرفی می شود. این زنان مادران، همسران، صیغه ها، دختران و نوه‌های مظفرالدین شاه، ناصرالدین شاه، محمدشاه، فتحعلی شاه، عباس میرزا و سایر شاهزادگان بودند، علاوه بر کنیزها، خدمه‌ی حرم، خواجه‌ها و وابستگان آن‌ها و همچنین شامل زنانی که در گذشته پرد یا شوهرانشان مصدر کاری در دربار بودند، و اکنون در قید حیات نبوده و حقوقشان را بازماندگان شان دریافت می کردند.<ref> [https://historylib.com/books/2651 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>