در سایه سار مهر (جشن نامه‌ی دکتر کاظم محمّدی): تفاوت میان نسخه‌ها

در بین افرادی که در این کتاب حضوری فعّال و چشمگیر دارند، اعم از پیام و مقاله و نقد و شعر می‌توان به این اشخاص اشاره کرد: پروفسور [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]]، پروفسور [[مهدی امین رضوی]]، پروفسور [[سیّد حسن امین]]، استاد [[محمود حکیمی]]، دکتر [[مصطفی بادکوبه‌ای]]، دکتر [[حسن سیّد عرب]]، استاد [[سیروس حقگو]]، استاد [[قدرت صولتی]]، دکتر [[سیّد حبیب نبوی]] و استاد [[محمّد میرکیانی]]. هر یک از این بزرگان مقاله‌ای را برای این اثر و بزرگداشت ارسال نمودند. در همین راستا در بخش گفتگو با بزرگانی چون: دکتر [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|ابراهیمی‌ دینانی]]، دکتر [[توفیق سبحانی]]، دکتر [[اسماعیل منصوری لاریجانی]]، استاد [[سیّد محمّد برهانی]] آنچه که ایشان درباره‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] می‌اندیشیدند را بر زبان راندند. در بخش موسیقی نیز با استاد [[سیّد افشین قریشی]] که مقاله‌ای هم برای این بزرگداشت ارسال کرده بود گفتگو شد و ایشان خاطرات و نظریاتشان را در باره شخصیّت علمی‌و هنری استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] بیان کردند و دیگر گفتگو در خصوص موسیقی با سرکار خانم [[نسیم نبوی]] مدرّس موسیقی بود در خصوص دانش موسیقایی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]]. در بخش شعر نیز برخی از اساتید و شاعرانی که برای این بزرگداشت و درباره‌ی استاد شعری و قطعه ای سروده بودند، شعرشان درج شده است که برخی بدین قرارند: استاد [[عبدالله اعتمادی]]، استاد [[خالد بایزیدی]]، استاد [[سیروس حقگو]]، استاد [[حمید سبزواری]] و جمعی دیگر. از دیگر مواردی که در این کتاب دیده می‌شود و بسیار قابل تصوّر است بخشهای تصویری است که تعداد زیادی عکس از دوران کودکی تا امروز استاد محمّدی را در بر می‌گیرد. چنانکه از صفحه‌ی 258 به بعد چندین صفحه تصاویری وجود دارد که تنها عکس استاد محمّدی با برخی از اساتید دیده می‌شود که حاکی از ارتباطات دوستانه و فکری با ایشان بوده است، کتابهایی که اساتید به نام استاد محمّدی امضاء کرده و در آن یادداشتی برای او نوشته‌اند نیز در بین این تصاویر وجود دارد. در بین تصاویر سندی وجود دارد که تدریس او را در سال 1361 در دانشگاه الهیات دانشگاه تهران نشان می‌دهد، یعنی بیش از حدود چهل سال پیش. و سه تصویر مهم هم در این بین وجود دارد که مربوط به اجازه نامه‌های حدیثی و روایی استاد محمّدی است ایشان را در این اجازات با عناوینی چون: «الفاضل المدرّس کاظم المحمّدی»، «عالم الورع الفاضل الجلیل الشّیخ کاظم المحمّدی»، «عالم الفاضل بجواهر الکلام من معارف شرایع سیّد المرسلین(ص) محمّد کاظم المحمّدی» مورد خطاب قرار داده‌اند. در یک تصویر دیگر اجازه نامه‌ی پر طنطنه‌ی سلوکی و عرفانی وی دیده می‌شود. در صفحه366 دو تصویر وجود دارد که حضور استاد را در دو مرحله در سازمان فرهنگی یونسکو نشان می‌دهد که در هر دو تصویر مدیر کل‌های یونسکو، دکتر [[توکّل]] و دکتر [[سعید آبادی]] در کنار ایشان دیده می‌شوند.در بخش مقالات اهدایی و ارسالی برای این جشن نامه، یکی هم مقاله‌ی پروفسور [[مهدی امین رضوی]] است که از آمریکا برای وی فرستاده است این متن ه زبان انگلیسی است که خلاصه‌ی مفهومی ‌آن توسّط استاد محمّدی ترجمه و در همین کتاب در انتهای مقاله درج شده است. در بین تصاویر برخی از بزرگان دیگر در این عالم خاکی نیستند به مانند: استاد بزرگوار دکتر [[عبدالحسین زرین‌کوب]]، استاد دکتر [[جلال ستّاری]]، استاد دکتر [[احمد احمدی]]، استاد [[علومی‌تبریزی]] استاد [[حمید سبزواری]]، استاد [[حسین آهی]]، استاد [[سیروس حقگو]] و استاد [[صفا لاهوتی]].

بخش در سایه سار مهر که با نام کتاب نیز یکسان است بخشی است که نویسده از خاطرات 15 ساله‌ی حضور در کلاسها و همراهی با استاد[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] را نوشته است. بخشی مفصّل است و سرشار از موضوعاتی که زندگیِ 15 ساله‌ی این شاگرد را کنار استاد در سفر و حضر تشرح می‌کند از آداب و ادب گرفته تا برخوردهای رویاروی، از دیده‌ها و شنیده‌ها و خوانده‌ها، از آدمها و باورها، چنانکه در بخشی از این فصل می‌گوید: در درسهایمان به ما تعلیم می‌دادند که انرژی اولیای الهی، نوری است که از جانب خداوند به آنها می‌رسد. [[مولانا]] در [[مثنوی معنوی]] و غزلیاتش به این طعامهای الهی و مائده‌های آسمانی اشاره کرده است و در طی این سالها، خود شاهد این مائده ای بودم که می‌رسید، ایشان را به شدّت دگرگون می‌کرد و در یک سطح انرژی فوق العاده بالایی قرار می‌داد. چهره‌ی ایشان در حالی که گلگون شده بود، بسیار بشاش و نورانی می‌شد و مسلماً من که در کنار ایشان، لحظات سخت زیادی را مشغول به کار بودم از این انرژی، انرژی می‌گرفتم و در حقیقت، تلاشم برای اینکه من هم به سطح دریافت چنین انرژی ای برسم بیشتر و بیشتر می‌شد. به واسطه‌ی رفت و آمدهای بسیار زیادی که در طول این مدّت در کنار آقای دکتر [[محمّدی]] و به همراه ایشان داشتم، در بسیاری از محافل رسمی‌از جمله سمینارها، جمعیتهایی که بین فرهیختگان و دوستان و دوستداران فرهنگ برگزار می‌شد، شرکت می‌کردم و به همین دلیل از نزدیک با خیلی از دانشمندان و عالمان و نویسندگان طراز اوّل در حوزه‌ی عرفان و فلسفه و ادبیات آشنا شدم. و با تحلیلهایی که آقای دکتر [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] بر روی نوشته‌ها و آثار ایشان داشتند، هم با آثار و نوع قلمشان آشنا می‌شدم و هم با دیدارهایی که صورت می‌گرفت، با شخصیّت و منش و روششان<ref>متن، صص 333-332</ref>.

استاد [[غلامرضا امامی]] در این مجموعه مقاله‌ای ارسال نموده با نام «از هزاران تن یکی تن صوفی‌اند» و در آغاز قید نموده است: به احترام و ارادت برای استاد دکتر [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]]<ref>متن، ص 367</ref>. و درباره‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|محمّدی]] نوشته است: استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] که پژوهنده‌ای توانا و شاعری است دانا؛ به قرآن نگاهی تازه افکنده و پرده از رخ این مائده‌ی آسمانی برگرفته و همگان را به این مهمانی فراخوانده با دو تحقیق عمیق، [[سیمای اهل تقوا]] و [[معراج پدیده ای شگفت|معراج پدیده‌ای شگفت]] با زبان زمانه در این راه قلم و قدم زده. وی نه تنها در شناخت [[مولانا]] و [[مثنوی]] شریف گامها زده و رنجها برده بلکه به شناخت ما و نسل ما از چهره‌هایی همچون [[بایزید بسطامی‌]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، [[نجم کبری]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطّار]]، [[فارابی]]، [[سبزواری، هادی|حاج ملا هادی سبزواری]]، [[غزالی، محمد بن محمد|محمّد غزالی]]، [[شبلی]]، [[ابوسعید ابوالخیر]]، حضرت [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] یاریها رسانده و در این راه به جدّ و جهد پرداخته است. باری در این روزگار چون او اندک اند، هرچند زمانه به راهگشایانی و مشعل دارانی چون وی نیازمند است امّا اندک انسانهایی هستند که در پی آن نباشند که گلیم خویش به در برند ز موج بلکه بکوشند که بگیرند غریق را. استاد دکتر [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] با نوشته‌های عمیق و سخنرانیهای دقیق، شمعی رویاروی دیدگان برافروخته، چراغی در راه‌ها روشن ساخته راهی نو گشوده و جویندگان حقیقت را سالهاست رهنمون گشته<ref>متن، صص 370-369</ref>.

در بخش با بزرگان از دیروز تا امروز به ذکر خاطراتی می‌پردازد که از زبان استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] بازگو شده و در ارتباط با آشنایان نامور که با ایشان در تعامل بودند حرف و حدیث به میان آمده است. برخی از ایشان شهرتی علمی‌و فرهنگی دارند به مانند: پروفسور [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]]، هر چند که استاد [[محمّدی]] متذکر شده که این مرد بزرگ را ندیده است ولی از سالیانی دور با ایشان از طریق نوشته‌های خود و او ارتباطی مکاتبه ای داشته‌اند که برخی از آن نامه‌ها در همین کتاب در سایه سار مهر درج شده است<ref>متن، صص 813-810</ref>. تصویر ان نامه‌ها در صفحه 821 کتاب وجود دارد که زمان آن به سال 1376 و 1381 بر می‌گردد. شخص دیگر استاد ارجمند دکتر [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‌کوب]] است که در صفحات 776 تا 780 خاطراتی از ایشان دیده می‌شود، ضمن این که تصاویری از ایشان به همراه استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] بانضمام چندین اثر که با امضای ایشان برای نامبرده نوشته شده نیز وجود دارد<ref>متن، صص 815 الی817</ref>. از دیگر بزرگان دکتر [[جلال ستاری]] است که استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|محمّدی]] از از آغاز دهه‌ی شصت با او در رفاقت و گفتگو بوده و برخی از آثار با امضای او نیز در این مجموعه دیده می‌شود. از دیگر اشخاص قابل توجّه علامه [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقی جعفری]] است که [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] از دوره‌ی جوانی از سالهای 56-57 در محضر او بوده و درسهای فلسفه و عرفان را از آن جناب فرا گرفته بود. دیگر استاد دکتر [[جلالی نایینی، محمدرضا|محمدرضا جلالی نائینی]] است که استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] از دیر باز با ایشان رفاقت و گفتگو داشته است، چندین کتاب او که به نام [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] امضا شده نیز سندی معتبر در این باره است. نامهای بسیاری در این فهرست هست که می‌توان به برخی دیگر اینگونه اشاره کرد: استاد [[محمّد مجتهد شبستری]]، استاد [[صفای لاهوتی]]، دکتر [[میر جلال الدّین کزّازی]]، دکتر [[سروش، عبدالکریم|عبدالکریم سروش]]، دکتر [[احسان نراقی]]، دکتر [[شهیدی، سید جعفر|سید جعفر شهیدی]]، دکتر [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|غلامحسین ابراهیمی‌دینانی]] و برخی دیگر.