۱۰۷٬۰۹۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''رسائل من الثراث الصوفي في لبس الخرقة'''، نوشته گروهی از نویسندگان در موضوع پوشیدن خرقه توسط صوفیان است. رساله‌های یادشده توسط احسان ذنون ثامری و محمد عبدالله قدحات در این کتاب گردآوری و تحقیق شده است. | '''رسائل من الثراث الصوفي في لبس الخرقة'''، نوشته گروهی از نویسندگان در موضوع پوشیدن خرقه توسط صوفیان است. رساله‌های یادشده توسط [[ثامری، احسان ذنون|احسان ذنون ثامری]] و [[قدحات، محمد عبدالله|محمد عبدالله قدحات]] در این کتاب گردآوری و تحقیق شده است. | ||
نوشتار حاضر، مشتمل بر نه رساله است که در آنها به موضوع پوشیدن خرقه صوفیه و برخی از مسائل دیگر مرتبط به آن پرداخته شده است. این رساله‌ها، به‌جز رساله متعلق به ابن عربی برای اولین بار، در این اثر منتشر شده است. رساله‌های یادشده متعلق به قرن‌های مختلف و با قلم نویسندگانی از بلاد مختلف است<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص30</ref>. | نوشتار حاضر، مشتمل بر نه رساله است که در آنها به موضوع پوشیدن خرقه صوفیه و برخی از مسائل دیگر مرتبط به آن پرداخته شده است. این رساله‌ها، به‌جز رساله متعلق به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] برای اولین بار، در این اثر منتشر شده است. رساله‌های یادشده متعلق به قرن‌های مختلف و با قلم نویسندگانی از بلاد مختلف است<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص30</ref>. | ||
کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول، مقدمه تحقیق است و بخش دوم، مشتمل بر نه رساله در موضوع یادشده است. | کتاب در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول، مقدمه تحقیق است و بخش دوم، مشتمل بر نه رساله در موضوع یادشده است. | ||
رساله | رساله اول با عنوان «نسبة الخرقه» نوشته [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] (متوفای 638ق) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>. نویسنده این رساله مختصر را درسال 633ق، تدوین کرده است<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>. وی ضمن توضیحی نسبت به خرقه، دیدگاه خود راجع به این لباس، تاریخ پوشیدن، شروط و مطالبی دیگر را ذکر کرده است. | ||
رساله | رساله دوم با عنوان «ارتفاع الرتبة باللباس و الصحبة»، تألیف [[قسطلانی، محمد بن احمد|قطب‌الدین محمد بن احمد قسطلانی]] (متوفای 686ق) است<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>. این رساله در دو قسمت است. قسمت اول، به مطالبی در خصوص پوشیدن خرقه اختصاص یافته و در قسمت دوم آن، مطالبی راجع به مصاحبت مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص66</ref>. | ||
رساله سوم با عنوان «سلسلة النسبة المتواترة بين المريدين في لبس الخرقة المباركة و أخذ العهد و التلقين» است که توسط [[جوهری مصری، اسماعیل بن عبداللطیف|اسماعیل بن عبداللطیف جواهری]] (قرن هشتم هجری قمری) به نگارش درآمده است<ref>ر.ک: همان، ص33 و 97</ref>. در این رساله مختصر به سلسله‌ای از مشایخ صوفیه و پوشیدن خرقه و مصاحبت آنها اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص103-107</ref>. | |||
رساله پنجم، به «بدء العلقة بلبس الخرقة»، نوشته جمال‌الدین یوسف بن بدرالدین حسن بن عبدالهادی حنبلی (م 909ق) اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص33 و 133</ref>. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود در خصوص پوشیدن خرقه به نگارش درآورده است<ref>ر.ک: همان، ص135</ref>. | «آداب عمومية لكل طريق»، نوشته [[بدری، علی|علی بدری]](متوفای 844ق)، رساله چهارم این اثر است. این رساله پیرامون خرقه صوفیه و برخی از آداب و مسائل مرتبط با آن در سلوک است<ref>ر.ک: همان، ص33 و 112</ref>. | ||
رساله پنجم، به «بدء العلقة بلبس الخرقة»، نوشته [[جمال‌الدین یوسف بن بدرالدین حسن بن عبدالهادی حنبلی]] (م 909ق) اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص33 و 133</ref>. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود در خصوص پوشیدن خرقه به نگارش درآورده است<ref>ر.ک: همان، ص135</ref>. | |||
دو رساله دیگر اثر، یعنی رساله «سند لبس الخرقة و التلقين و الصحبة» و «إتحاف الفرقة برفو الخرقة»، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|عبدالرحمن بن ابی‌بکر سیوطی]] (849-911ق) است<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. | |||
نویسنده در رساله نخست، به پوشیدن خرقه به دست یکی از شیوخ صوفیه و اجازه پوشاندن آن اشاره کرده و از پوشیدن خرقه طریقه‌های مختلف صوفیه توسط برخی متصوفه سخن به میان آورده است<ref>ر.ک: همان، ص185-191</ref>. در ادامه به تلقین ذکر خود توسط یکی از مشایخ صوفیه و همچنین به تلقین ذکر برخی دیگر از مشایخ اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص194-195</ref>. | نویسنده در رساله نخست، به پوشیدن خرقه به دست یکی از شیوخ صوفیه و اجازه پوشاندن آن اشاره کرده و از پوشیدن خرقه طریقه‌های مختلف صوفیه توسط برخی متصوفه سخن به میان آورده است<ref>ر.ک: همان، ص185-191</ref>. در ادامه به تلقین ذکر خود توسط یکی از مشایخ صوفیه و همچنین به تلقین ذکر برخی دیگر از مشایخ اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص194-195</ref>. | ||
رساله دوم، مشتمل بر مسائلی در اثبات سماع حسن بصری از حضرت علی(ع) است<ref>ر.ک: همان، ص201</ref>. | رساله دوم، مشتمل بر مسائلی در اثبات سماع [[بصری، حسن|حسن بصری]] از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] است<ref>ر.ک: همان، ص201</ref>. | ||
رساله هشتم، با نام «كمال المروة في جمال الفتوة»، نوشته محمد بن علی بن طولون (م 953ق) است<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. نویسنده در این رساله به پوشیدن لباس فتوت به دست یکی از مشایخ خود و همچنین مشایخ دیگر اشاره کرده<ref>ر.ک: همان، ص223-224</ref> و در ادامه پیرامون فتوت و آن‌که به فتوت متصف است و مطالب مرتبط دیگر سخن گفته است<ref>ر.ک: همان، ص225-231</ref>. | رساله هشتم، با نام «كمال المروة في جمال الفتوة»، نوشته [[ابن طولون، محمد بن علی|محمد بن علی بن طولون]] (م 953ق) است<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. نویسنده در این رساله به پوشیدن لباس فتوت به دست یکی از مشایخ خود و همچنین مشایخ دیگر اشاره کرده<ref>ر.ک: همان، ص223-224</ref> و در ادامه پیرامون فتوت و آن‌که به فتوت متصف است و مطالب مرتبط دیگر سخن گفته است<ref>ر.ک: همان، ص225-231</ref>. | ||
رساله نهم و پایانی کتاب، تحت عنوان «فصل في الخرقة»، نوشته مصطفی بن کمال‌الدین بکری (1162ق) است<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. این رساله عبارت است از منظومه‌ای بلند در قالب مثنوی که مشتمل بر مقامات و احوال عرفانی مانند نسب روحانی، خرقه، عزلت و... است<ref>ر.ک: همان، ص235</ref>. | رساله نهم و پایانی کتاب، تحت عنوان «فصل في الخرقة»، نوشته [[بکری، مصطفی بن کمال‌الدین|مصطفی بن کمال‌الدین بکری]] (1162ق) است<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. این رساله عبارت است از منظومه‌ای بلند در قالب مثنوی که مشتمل بر مقامات و احوال عرفانی مانند نسب روحانی، خرقه، عزلت و... است<ref>ر.ک: همان، ص235</ref>. | ||
محققان، علاوه بر تصحیح اشتباهات مختلف موجود در رساله‌های یادشده، به توضیح برخی از الفاظ و تعریف برخی از شخصیت‌ها و استخراج و مستندسازی احادیث و روایات و اشعار در پاورقی کتاب پرداخته‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص30</ref>. | محققان، علاوه بر تصحیح اشتباهات مختلف موجود در رساله‌های یادشده، به توضیح برخی از الفاظ و تعریف برخی از شخصیت‌ها و استخراج و مستندسازی احادیث و روایات و اشعار در پاورقی کتاب پرداخته‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص30</ref>. | ||