چهارچوبی برای پژوهش در تاریخ اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چهارچوبی برای پژوهش در تاریخ اسلام''' تألیف آر. استیفن هامفریز؛ مترجم جواد مرشدلو؛ کتاب حاضر چهارچوبی عملی برای پژوهش در تاریخ اسلام و جوامع اسلامی تا قرن دهم ق./شانزدهم م. ارائه می‌کند. دغدغه ی اصلی نویسنده مسائل روش شناسی و راه هایی است که بتواند زمینه‌ی استفاده ی بهتر و مؤثرتر از منابع موجود را به منظور تعمیق و گسترش شناخت تاریخ اسلام در دوره‌ی مذکور فراهم کند. کتاب در دو بخش کلی سامان یافته است.

تاریخ هر امت و جامعه‌ای بیانگر فرهنگ و تمدن آن است. به همین دلیل، علم تاریخ در میان علوم، جایگاهی ویژه یافته است. جامعه‌ی اسلامی به عنوان یک امت جهانی، دارای چهارده قرن سابقه ی تاریخی با ابعاد و عناصری روشن و بدون ابهام است. اهمیت این پیشینه‌ی تاریخی و ابعاد گوناگون آن مانند فرهنگ، تمدن، علوم، اخلاق، فلسفه و هنر و نقش بی بدیل آن در تمدن جهان معاصر، تلاش گسترده ی دانشگاه ها و دانشمندان غربی را نیز در راه تحقیق و مطالعه‌ی این تاریخ عظیم برانگیخته است؛ تا بدان پایه که معتبرترین منابع و اطلاعات پژوهشی در حوزه‌های گوناگون تاریخ اسلام را در مراکز علمی غرب می‌توان سراغ گرفت.

کتاب حاضر چهارچوبی عملی برای پژوهش در تاریخ اسلام و جوامع اسلامی تا قرن دهم ق./شانزدهم م. ارائه می‌کند. دغدغه ی اصلی نویسنده مسائل روش شناسی و راه هایی است که بتواند زمینه‌ی استفاده ی بهتر و مؤثرتر از منابع موجود را به منظور تعمیق و گسترش شناخت تاریخ اسلام در دوره‌ی مذکور فراهم کند. کتاب در دو بخش کلی سامان یافته است: بخش نخست، دربرگیرنده ی بررسی جامعی از ابزارهای مرجع و منابع موجود برای پژوهشگران تاریخ اسلام در دوره‌ی میانه است و بخش دوم، ده مسئله‌ی کلی را در قالب ده فصل در بر می‌گیرد که درباره‌ی طرح و پژوهش‌های مرتبط با آن بررسی انتقادی شده است. با اینکه کتاب از منظر شرق شناسانه نوشته شده است و مخاطب اصلی آن دانشجویان و پژوهشگران غربی اند، از این نقطه نظر مطالعه‌ی آن سودمند و الهام بخش است که چشم انداز فراگیری ازتاریخچه ی مطالعات اسلام شناسی به دست می‌دهد و نگاهی انتقادی به تجربه‌ی تاریخی غرب در این حوزه دارد. فهرست عناوین اصلی:

فصل هشتم: یک قشر نخبه ی فرهنگی: نقش و پایگاه «علما» در جامعه‌ی اسلامی