رودکی، جعفر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

سعید نفیسی بر آن است که چون رودکی مانند نصر بن احمد بن اسماعیل سامانی و وزیرش، ابوالفضل بلعمی به اسماعیلیه گرایش داشته یا بر مذهب شیعه بوده، پس از کشته ‌شدن بلعمی و کناره‌گیری نصر بن احمد از پادشاهی، شکنجه شده و بر اثر آن نابینا شده است.

او در گفتن معانی دقیق توفیقی یافته که با اقبال مردم واقع شده است و همه شاعران معاصر نیز او را به دیده احترام نگریسته‌اند و او را استاد شاعران و سلطان شاعران گفته‌اند. به گفته ابوالفضل بلعمی در عرب و عجم برای رودکی نظیری نیست. رودکی از مداحان نصر بن احمد بن اسماعیل سامانی و ندیم بزم‌های او بود. ابوجعفر احمد بن محمد از نوادگان و اخلاف عمرولیث صفاری نیز از بزرگانی بوده که رودکی او را ستوده و قصیده نونیّه مشهور رودکی مضبوط در تاریخ سیستان دلیل روشن آن است.

رودکی به کثرت شعر معروف بوده است و رشیدی سمرقندی شاعر ماوراء‌النهر در سده ششم، مدعی بوده که شمار اشعار او به یک‌میلیون‌وسیصدهزار بیت و حتی بیشتر می‌رسیده است. عوفی گفته است اشعار او صد دفتر برآمده است.

آنچه از شعرهای رودکی باقی مانده، در دفتری در 1387ش/2008م، در تاجیکستان به همت رسول هادی‌زاده و علی محمدی خراسانی به چاپ رسیده است. این دفتر حاوی 1071 بیت است که از شماره ابیات چاپ سعید نفیسی – که 1047 بیت را شامل می‌شود - 24 بیت بیشتر است<ref>ر.ک: ماهیار، عباس، ج20، ص494-495</ref>‏.