جامعه‌شناسی، مهندسی اجتماعی و انقلاب: تفاوت میان نسخه‌ها

جامعه‌شناسی حقیقتاً رشتة شگفت‌ انگیزی است؛ تا جایی که اگر قضاوت اجتماع علمیِ جامعه‌شناسان را در خصوص چیستی و رسالت جامعه‌شناسی احصاء نماییم، اولین و مهم‌‌ترین چیزی که عایدمان می‌شود، نبود هرگونه توافق در میان اجتماع علمیِ جامعه‌شناسان است. ماهیت مبهم جامعه‌شناسی این سوال را برای یک ذهنِ جستجوگر جلوه‌ گر می‌سازد که جامعه‌شناسی واقعاً چه نوع گفتمان آکادمیکی است؟ و جامعه‌شناسان دقیقاً از چه چیزی بعنوان رشته‌ شان دفاع می‌کنند؟از سویی دیگر، اگر جامعه‌شناسي، مهم‌‌ترین علمي باشد كه به مطالعة ساختارهای اجتماعي و مسائل نهادها و مشكلات مبرم جامعة کل مي‌پردازد آیا این علم اساساً می‌تواند بطور مستقیم برای مهندسی اجتماعی و بازسازی ساختارهای جامعه مورد استفادة حکومت‌ها قرار گیرد؟ آيا اساساً اصول، نظريه‌ ها و يافته‌ هاي جامعه‌شناسي مي‌تواند مستقيماً توسط سياست‌ گذاران براي ساختن پديده‌هاي اجتماعي (= مهندسي اجتماعي) بكار بسته شود، همانطوري كه اصول و نظریه‌های علوم طبيعي در ساختن جاده‌ ها و پل‌ها (= مهندسي) بكار بسته مي‌شود؟ آيا اصولاً جامعه‌شناسان مي‌توانند نظریه‌های جامعه‌شناسي و نتايج تحقيقات اجتماعي را تبديل به تصميمات مشخص در امر سياست‌گذاري و برنامه‌ ریزی كنند؟ همچنین، آیا می‌توان چنان که انقلابیون پس از تصرف قدرت سیاسی و در اختیار گرفتن دستگاه‌های اداری و دولتی می‌خواهند، ساختارهای جامعه را مطابق با اصول انتزاعی و طرح‌های ایدئولوژیک بازسازی کرد یا بقول آنان، از نو ساخت؟ یا ساختارهای جامعه اساساً از سنخ پدیده‌هایی نیستند که عده‌ ای مهندس و معمار از بالا- یعنی دولت یا حکومت انقلابی- بتوانند آن را مطابق الگویی خاص بسازند و به شکل مطلوب و مورد نظر خود درآورند.