۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'میکند') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''فرهنگ نمادها و نشانهها در اندیشه مولانا''' تألیف [[تاجدینی، علی|علی تاجدینی]]؛ این کتاب، الفاظ و واژگانی را که در آثار [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] به صورت نماد، نشانه و تمثیل به کار رفته، به ترتیب حروف الفبا، شرح و توضیح داده است. نگارنده، در مقدمه کتاب، دربارۀ دلیل کاربرد نماد و نشانه در آثار هنری و ادبی میگوید: سنخ معانی مجرد از صورت است و برای تحققش نیازمند به ظرف است و کلام ظروف معانیاست، راه یافتن به معانی جز از طریق کلام و تصویر ممکن نیست؛ از این رو، تصاویر به منزله رموزی است که نردبان رسیدن به بیان معانی است. وی در ادامه؛ به بیان ضرورت بررسی و بحث نشانه و نمادشناسی در فرهنگ و هنر دینی میپردازد و میگوید در هنر دینی که با معانی سر و کار دارد، نمادشناسی و نشانهشناسی به دلایل گوناگون اهمیت بیشتری پیدا میکند. | '''فرهنگ نمادها و نشانهها در اندیشه مولانا''' تألیف [[تاجدینی، علی|علی تاجدینی]]؛ این کتاب، الفاظ و واژگانی را که در آثار [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] به صورت نماد، نشانه و تمثیل به کار رفته، به ترتیب حروف الفبا، شرح و توضیح داده است. نگارنده، در مقدمه کتاب، دربارۀ دلیل کاربرد نماد و نشانه در آثار هنری و ادبی میگوید: سنخ معانی مجرد از صورت است و برای تحققش نیازمند به ظرف است و کلام ظروف معانیاست، راه یافتن به معانی جز از طریق کلام و تصویر ممکن نیست؛ از این رو، تصاویر به منزله رموزی است که نردبان رسیدن به بیان معانی است. وی در ادامه؛ به بیان ضرورت بررسی و بحث نشانه و نمادشناسی در فرهنگ و هنر دینی میپردازد و میگوید در هنر دینی که با معانی سر و کار دارد، نمادشناسی و نشانهشناسی به دلایل گوناگون اهمیت بیشتری پیدا میکند. | ||
از جمله اينکه مفاهیم دینی و مذهبی تا حد زیادی معقول و مجرد است و تا به صورت تمثیل و الفاظ قابل فهم در نياید، افهام عمومی با آن ارتباط برقرار | از جمله اينکه مفاهیم دینی و مذهبی تا حد زیادی معقول و مجرد است و تا به صورت تمثیل و الفاظ قابل فهم در نياید، افهام عمومی با آن ارتباط برقرار نمیکند و از آنجا که هر چیزی را نمیتوان برای هر معنایی به صورت نماد به کاربرد؛ و نسبت ویژهای میان دال و مدلول وجود دارد؛ نمادها؛ باید با منطق صحیحی مورد استفاده قرار گیرد. دیگر اينکه فرهنگ دینی و عرفانی، منبعی لایزال برای تحقیق در زبان تمثیلی و نمادین به شمار میرود. این منابع سرشار از معرفت، باید متناسب با نیاز هنری جامعه امروز، استخراج، تحقیق و تحلیل شود و به صورت کاربردی منشأ اثر قرار گیرد. | ||
مؤلف، خود بر اساس علاقه و ذوق شخصی و نیازی که در حوزههای فرهنگ و هنر احساس نموده، برآن شده تا به تعبیر خودش، منابع لایزال فرهنگ اسلامی را در حوزه نمادشناسی استخراج و در اختیار اهل پژوهش قرار دهد. اما در اينکه از میان مشاهیر و منابع، چرا [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را انتخاب کرده، میگوید انتخاب [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] به چند دلیل مقدم است؛ نخست آنکه در میان عرفا، کسی به قدرت [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در حوزه قصه و تمثیل پدید نیامده و دوم اینکه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] یکی از شاخصهای فرهنگ اسلامی است؛ سوم اینکه مأخذ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] جز قرآن و حدیث، چیز دیگری نیست. | مؤلف، خود بر اساس علاقه و ذوق شخصی و نیازی که در حوزههای فرهنگ و هنر احساس نموده، برآن شده تا به تعبیر خودش، منابع لایزال فرهنگ اسلامی را در حوزه نمادشناسی استخراج و در اختیار اهل پژوهش قرار دهد. اما در اينکه از میان مشاهیر و منابع، چرا [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را انتخاب کرده، میگوید انتخاب [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] به چند دلیل مقدم است؛ نخست آنکه در میان عرفا، کسی به قدرت [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در حوزه قصه و تمثیل پدید نیامده و دوم اینکه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] یکی از شاخصهای فرهنگ اسلامی است؛ سوم اینکه مأخذ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] جز قرآن و حدیث، چیز دیگری نیست. |