تراژدی تاریخی مشروطیت؛ روشنفکری، روحانیت و زنان: تفاوت میان نسخه‌ها

انقلاب مشروطیت همان تغییر بنیادینی است که انسان تحول خواه مشروطه طلب با تمام توان هواخواهانش است. گویا انسان ایرانی دوران مشروطیت نقشی به جد تأثیر گذار در جهت نقادی هرآنچه تلنبارگی تاریخ بر شانه‌هایش سنگینی کرده را دارد. او می‌رود تا به مثابه‌ی انسان تراژیک، مختصات تراژدی تاریخی را با محوریت قهرمانی بریده از جهان رمزی و اسطوره‌ای ثبت کند. اما نکته‌ی اساسی شراکت دیگر اقشار و اقوام در رسیدن او به پیروزی است. البته پایه‌ی اصلی، همیشه در تنهایی انسان تراژیک نهاده شده است. اما می‌بایست در نظر داشت که؛ تاریخ و فرهنگ ما مملو از تابوها و کاریزماها، یعنی اصول، مبانی و مفروضات پیشین و نیز شخصیت های نقدناپذیر است. در جای جای این فرهنگ خطوط قرمز عبور ناکردنی دیده می شود تا آنجا که باید گفته شود، نقدناپذیری به منزله ی یکی از مهم ترین وجوه سنت و تاریخ ما جلوه می‌کند.