القناعة (دینوری): تفاوت میان نسخه‌ها

'''القناعة'''، تألیف محدث، حافظ، فقیه و قاضی شافعی قرن چهارم قمری، [[ابوبکر احمد بن محمد بن اسحاق دینوری]] مشهور به [[ابن سُنّی]] (درگذشته 364ق)، مجموعه روایاتی است که بر ارزشمندی رضایت و قناعت در زندگی، تأکید دارد. پژوهشگر معاصر، [[عبدالله بن یوسف جُدَیع]] این کتاب را تحقیق کرده و برای آن مقدمه نوشته است.

* [[ابن سُنّی]] با بیان اینکه: «این کتابی است که در آن، فضیلت قناعت و ویژگی آن را بیان کرده‌ام»<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص40</ref>، اثرش را آغاز کرده و بدون هیچ توضیح دیگری به نقل روایات متعدد پرداخته و سخنش را بدون جمع‌بندی و نتیجه‌گیری به پایان رسانده است.

* [[عبدالله بن یوسف جدیع]]، با اشاره به اینکه قبلا هم این کتاب با تصحیح او منتشر شده، ولیکن اشتباهات متعدد چاپی در آن روی داده، تأکید کرده است که اثر حاضر، تحقیق و تدقیق جدید وشایسته‌ای از کتاب قناعت [[ابن سُنّی]] همراه با بیان زندگی‌نامه نویسنده آن و بررسی کتاب اوست<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.

* [[جدیع]]، اسامی شیوخ مصنف را که در این کتاب، روایات را از آنان نقل کرده، به‌ترتیب الفبایی، ذکر و همچنین تعداد روایات منقول از آنها را مشخص کرده و برای هرکدام معرفی کوتاهی آورده و در مواردی نیز تأکید کرده که شرح‌ حالی از آن استاد نیافته است. [[ابن سُنّی]] برطبق تحقیق [[جدیع]]، در این اثر، از تعداد 50 نفر از راویان، روایتی نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص18-32</ref>.