۱۰۶٬۴۶۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[عرفی | [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد]] (نويسنده) | ||
[[ولي الحق انصاری، محمد]] (مصحح) | [[ولي الحق انصاری، محمد]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''کلیات عرفی شیرازی'''، مجموعه‌ای است سه جلدی، مشتمل بر نثر و اشعار [[عرفی | '''کلیات عرفی شیرازی'''، مجموعه‌ای است سه جلدی، مشتمل بر نثر و اشعار [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد|جمال‌الدین محمد عرفی شیرازی]] (963- 999ق) شامل غزلیات، قصیده‌ها، ترکیب‌بندها، ترجیع‌بندها، قطعات، رباعیات و مثنوی‌های او که بر اساس نسخه‌های [[ابوالقاسم سراجا اصفهانی]] و [[محمدصادق ناظم تبریزی]]، به کوشش و تصحیح [[ولي الحق انصاری، محمد|محمد ولی‌الحق انصاری]]، منتشر شده است. | ||
[[عرفی | [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد|عرفی شیرازی]] که استاد مسلم قصیده در قرن دهم هجری بوده، با برجای نهادن دیوانی شامل چهارده هزار بیت شعر به‌عنوان یکی از استادان طرز تازه و پیش‌کسوتی قابل اعتنا در این طرز شناخته شده و مورد توجه شاعران و نویسندگان سال‌های بعد از خود، قرار گرفته است. [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد|عرفی]] در خصوص سبک سخنش می‌گوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
[[عرفی | [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد|عرفی]] خود را مقلد سبک شعری [[خاقانی شروانی|خاقانی]] می‌داند و در قصیده‌پردازی، نظر به قصاید این شاعر بزرگ داشته است. شهرت وی در قصیده‌سرایی، به چند سبب است: به علت توانایی در تتبع شیوه استادان پیش از خود؛ به سبب توانایی در آوردن سخن روان و خالی از تکلف و در همان حال، منتخب و استوار، همراه با نازک‌خیالی‌ها و مضمون‌یابی‌هایی که بعد از او مایه کار بسیاری از شاعران استاد گردید و برای گنجاندن اندیشه‌های علمی و نکته‌هایی که می‌توان از آن استخراج نمود<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
علی‌رغم استادی [[عرفی | علی‌رغم استادی [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد|عرفی]] در قصیده‌گویی، وی خود را شاعر غزل می‌داند؛ گویی در نظر او، جوشش غزل بر انتظام قصیده، برتری دارد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''قصیده نظم هوس‌پیشگان بود عرفی''|2=''تو از قبیله عشقی، وظیفه‌ات غزل است''<ref>ر.ک: همان</ref>}} | {{ب|''قصیده نظم هوس‌پیشگان بود عرفی''|2=''تو از قبیله عشقی، وظیفه‌ات غزل است''<ref>ر.ک: همان</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
[[عرفی | [[عرفی شیرازی، جمال الدین محمد|عرفی]] که در طرز نو از اسلاف بشمار است، پرتو شعر و هنر خود را بر شعر شاعران بعدی نظیر [[طالب آملی]] (متوفی 1036ق)، ظهوری ترشیزی (متوفی 1025ق)، [[صائب، محمدعلی|صائب]] (متوفی 1081ق)، [[نظیری نیشابوری، میرزا محمدحسین|نظیری نیشابوری]] (متوفی 1023ق)، [[حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابی‌طالب|حزین لاهیجی]] (متوفی 1180ق) و دیگران تابانیده است<ref>ر.ک: همان، ص108</ref>. | ||
با نگاه دقیق به شعر عرفی، درمی‌یابیم که دیوان وی، از بینش‌وری منحصر به خودش برخوردار است. شعر او، معرفتی هنری و دریافتی شخصی از دنیای پیرامون خود است؛ مجموعه‌ای از همان معارفی است که به حکمت عامیانه تعبیر کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص109</ref>. | با نگاه دقیق به شعر عرفی، درمی‌یابیم که دیوان وی، از بینش‌وری منحصر به خودش برخوردار است. شعر او، معرفتی هنری و دریافتی شخصی از دنیای پیرامون خود است؛ مجموعه‌ای از همان معارفی است که به حکمت عامیانه تعبیر کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص109</ref>. | ||