۱۴۴٬۹۶۹
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = سقای بخارایی، بهرام | تصویر = NUR88614.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نامهای دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر = | نام همسر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE88614AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE88614AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''بهرام سقّایِ بخاری (بخارایی)، شاه بیات بردوانی جغتایی ماوراءالنهری''' (متوفی ۹۷۰ق/۱۵۶۳م)، از عارفان و شاعران بزرگ و از مریدان شیخ محمد خبوشانی بوده است. | '''بهرام سقّایِ بخاری (بخارایی)، شاه بیات بردوانی جغتایی ماوراءالنهری''' (متوفی ۹۷۰ق/۱۵۶۳م)، از عارفان و شاعران بزرگ و از مریدان شیخ [[محمد خبوشانی]] بوده است. | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==سرگذشت== | ==سرگذشت== | ||
بهرام سقا از مریدان شیخ محمد خبوشانی بود و پیش از تحول روحی و یافتن حالت جذبه و روی آوردن به پیشه سقایی، مقام و منصبی در سپاه جلالالدین محمد اکبرشاه داشت. | بهرام سقا از مریدان شیخ [[محمد خبوشانی]] بود و پیش از تحول روحی و یافتن حالت جذبه و روی آوردن به پیشه سقایی، مقام و منصبی در سپاه جلالالدین محمد اکبرشاه داشت. | ||
او در ۹۶۷ق به لاهور و سپس به دهلی رفت و در مزار خواجه نظامالدین اولیا (متوفی ۷۲۵ق/۱۳۲۵م) اقامت گزید. وی در این شهر سقایی میکرد، در مجالس سماع حضور مییافت و در حالت وجد و جذبه شعر نیز میسرود. | او در ۹۶۷ق به لاهور و سپس به دهلی رفت و در مزار خواجه نظامالدین اولیا (متوفی ۷۲۵ق/۱۳۲۵م) اقامت گزید. وی در این شهر سقایی میکرد، در مجالس سماع حضور مییافت و در حالت وجد و جذبه شعر نیز میسرود. | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
بهرام سقا به زبانهای فارسی، ترکی و اردوشعر میسرود. دیوان فارسی شاه قاسم انوار و دیوان ترکی شاه نسیمی را تتبع کرده و اشعار بسیاری از خود باقی گذاشت. اشعار فارسی وی در قالب غزل و مثنوی است. بیش از ۳۰ هزار بیت غزل عارفانه به سبک غزلیات مولانا جلالالدین و | بهرام سقا به زبانهای فارسی، ترکی و اردوشعر میسرود. دیوان فارسی شاه قاسم انوار و دیوان ترکی شاه نسیمی را تتبع کرده و اشعار بسیاری از خود باقی گذاشت. اشعار فارسی وی در قالب غزل و مثنوی است. بیش از ۳۰ هزار بیت غزل عارفانه به سبک غزلیات [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا جلالالدین]] و [[قاسم انوار]] (متوفی ۸۳۷ق/۱۴۳۴م) سروده و تخلص وی سقا بوده است. | ||
غیر از دیوان غزلیات، مثنویهای کوتاه مانند مثنوی در حلواگیری (حلواسازی)، مثنوی در آداب خیمهدوزی که به گفته وی، ترجمه رساله امام جعفر صادق(ع) است، مغنی نامه و... از وی برجا مانده است<ref>همان</ref>. | غیر از دیوان غزلیات، مثنویهای کوتاه مانند مثنوی در حلواگیری (حلواسازی)، مثنوی در آداب خیمهدوزی که به گفته وی، ترجمه رساله امام جعفر صادق(ع) است، مغنی نامه و... از وی برجا مانده است<ref>همان</ref>. | ||