دیوان شانی تکلو: تفاوت میان نسخه‌ها

دیوان شانی تکلو (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۱

۴٬۴۹۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Admin

۳۰

ویرایش

@@ خط ۵۵: / خط ۵۵: @@
 [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
+[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]]
+[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]{{جعبه اطلاعات کتاب
+| تصویر =NUR111330J1.jpg
+| عنوان = دیوان شانی تکلو
+| عنوان‌های دیگر =
+| پدیدآورندگان
+| پدیدآوران =
+[[نسف آقا، وجیه الدین]] (نويسنده)
+[[امیری فیروزکوهی، امیربانو ( مصفا )]] (مصحح)
+|زبان
+| زبان = فارسی
+| کد کنگره =
+| موضوع =شعر کهن فارسی
+|ناشر
+| ناشر = انجمن آثار و مفاخر فرهنگی
+| مکان نشر = ایران - تهران
+| سال نشر = 1390ش
+| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE111330AUTOMATIONCODE
+| چاپ = 1
+| شابک =
+| تعداد جلد = 1
+| کتابخانۀ دیجیتال نور = 111330
+| کتابخوان همراه نور = 111330
+| کد پدیدآور = 88023
+| پس از =
+| پیش از =
+}}
+'''دیوان شانی تکلو'''، مجموعه اشعار وجیه‌الدین نسف‌آقا (953- 1023ق)، متخلص به «شانی» است که با تصحیح امیربانو کریمی، توسط انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تهران منتشر شده است.
+شانی شاعری شیعی‌مذهب و خوش‌طبع بود که در پیروی و تقلید از بابافغانی، موفق بوده است. وی در مدح امیرالمؤمنین(ع) شعری سروده که شاه عباس صفوی او را با زر وزن کرد و آن زر را به او صله داد. خود وی در این‌باره، چنین می‌گوید:
+'''زنجیر عدل گشت ترازوی روزگار
+تا دست جود شاه بسنجید با زرم'''
+'''ایزد دعای کافر مضطر روا کند
+نومید نیستم که مسلمان مضطرم'''<ref>ر.ک: پیشگفتار انجمن، صفحه نه</ref>.
+اشعار وی، قریب به نه هزار بیت، شامل غزل، مثنوی، قصیده، مدح و ذم است و هنر شاعری وی در غزل‌سرایی است، اما قصیده و مثنوی هم دارد. نیمی از قصایدش در تولای به امیر مؤمنان علی(ع) و امام رضا(ع) و امام غایب(عج) و چند قصیده نیز در حکمت و وعظ و زهد و عرفان و قسمی دیگر در مدح شاه عباس و وزرا و دیگر بزرگان دربار اوست<ref>ر.ک: همان، صفحه ده</ref>.
+غزل‌های او ساده و روان، خالی از تکلف، سرشار از عاطفه و احساس و پرشور و حال است. غالب غزل‌ها، بیان حال واقعی او در عاشقی و توصیف معشوق‌ها و رفتار و معاملات آنان با عشاق و وصف جامعه و محیطی است که او دارد؛ مثلا قهوه‌خانه، میخانه، کوچه و بازار که او معشوق را در آن جاها می‌بیند و غالبا رقبای دیگر هم حضور دارند و آنچه بر عاشق بیچاره می‌گذرد، به زبان شعر در غزل می‌آید<ref>ر.ک: همان</ref>.
+در مجموع شعر شانی ساده است و از این لحاظ، باید وی را پیرو مکتب وقوع بشمار آورد. شانی از چنین روشی پیروی می‌کند، منتها رگه‌هایی از مضمون‌‎آفرینی و خیال‌بافی در غزل دارد که شعر او را در حد فاصل مکتب وقوع و سبک هندی، قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.
+شانی شیفته شهر مشهد است و سال‌های پیری را - به فرمان شاه عباس که می‌خواست او را در اصفهان نگه دارد، اما اجازه خواست که در مشهد مجاور باشد - در آنجا به ‌سر برده است. وی این شهر را به سبب مرقد مطهر امام رضا(ع) دوست دارد و در مدایح متعددی که برای آن حضرت ساخته، اغلب از این شهر، سخن گفته است<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>.
+==پانویس ==
+<references />
+==منابع مقاله==
+پیشگفتار انجمن.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
+[[رده:کتاب‌شناسی]]
+[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]