س‍ن‍ج‍ر ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ده‍اش‍م‌ب‍ن‌ ح‍ی‍در: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
| کد مؤلف = AUTHORCODE75926AUTHORCODE
| کد مؤلف = AUTHORCODE75926AUTHORCODE
}}
}}
'''میر محمدهاشم بن حیدر طباطبایی''' (981- 1021ق) متخلص به سنجر کاشانی، از شاعران اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم هجری قمری و از شاگردان محتشم کاشانی است.
'''میر محمدهاشم بن حیدر طباطبایی''' (981- 1021ق) متخلص به سنجر کاشانی، از شاعران اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم هجری قمری و از شاگردان [[محتشم کاشانی]] است.


==ولادت==
==ولادت==
خط ۵۱: خط ۵۱:


==مسافرت‌ها==
==مسافرت‌ها==
سنجر مسافرت‌هایی به بعضی نقاط از جمله اصفهان داشته و سرانجام رهسپار هند گردیده است. درباره شهرت سنجر باید گفت که‌ پس از مرگ نیز از این شهرت برخوردار بوده و برخی از سخنوران پس از وی، به مناسبت‌هایی از او یاد کرده‌اند. از جمله صائب در روزگاری که در هند بود، قصیده‌ای سرود که در ضمن ستایش از سخن خود، از سنجر، نوعی و عرفی، بدین‌گونه یاد می‌کند:
سنجر مسافرت‌هایی به بعضی نقاط از جمله اصفهان داشته و سرانجام رهسپار هند گردیده است. درباره شهرت سنجر باید گفت که‌ پس از مرگ نیز از این شهرت برخوردار بوده و برخی از سخنوران پس از وی، به مناسبت‌هایی از او یاد کرده‌اند. از جمله [[صائب، محمدعلی|صائب]] در روزگاری که در هند بود، قصیده‌ای سرود که در ضمن ستایش از سخن خود، از سنجر، نوعی و عرفی، بدین‌گونه یاد می‌کند:
'''هزار حیف که عرفی و نوعی و سنجر/ نیند جمع به دارالعباد برهان‌‌پور‌
'''هزار حیف که عرفی و نوعی و سنجر/ نیند جمع به دارالعباد برهان‌‌پور‌
که قوت سخن و لطف طبع می‌دیدند/ نمی‌شدند به طبع بلند خود مغرور'''<ref>همان</ref>.
که قوت سخن و لطف طبع می‌دیدند/ نمی‌شدند به طبع بلند خود مغرور'''<ref>همان</ref>.