دیوان قطران تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''دیوان قطران تبریزی'''، مجموعه اشعار ابومنصور قطران تبریزی (نخستین دهه قرن پنجم - احتمالا 465ق) است که از روی نسخه محمد نخجوانی، با مقالاتی از بدیع‌الزمان فروزانفر، ذبیح‌الله صفا و سید حسن تقی‌زاده، منتشر شده است.
'''دیوان قطران تبریزی'''، مجموعه اشعار [[ق‍طران‌، اب‍وم‍ن‍ص‍ور|ابومنصور قطران تبریزی]] (نخستین دهه قرن پنجم - احتمالا 465ق) است که از روی نسخه [[ن‍خ‍ج‍وان‍ی‌، م‍ح‍م‍د|محمد نخجوانی]]، با مقالاتی از [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]]، [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]] و [[تقی‌زاده، حسن|سید حسن تقی‌زاده]]، منتشر شده است.


شعر قطران از لحاظ مضمون و محتوا، عمدتاً شامل مدح و تغزل است. هرچند در اشعار او اصطلاحاتی مانند عرض‌ و جوهر نیز دیده می‌شود و به نام افلاطون هم برمی‌خوریم، این اشعار از لحاظ فلسفی و علمی چندان پایه و مایه‌ای ندارد و در مجموع اغلب اشعارش به سادگی و زلالی‌ سبک‌ خراسانی (عصر غزنویان) نزدیک‌تر است تا تأمل‌ورزی‌های اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم<ref>ر.ک: جعفری، مسعود، ص51</ref>.
شعر [[ق‍طران‌، اب‍وم‍ن‍ص‍ور|قطران]] از لحاظ مضمون و محتوا، عمدتاً شامل مدح و تغزل است. هرچند در اشعار او اصطلاحاتی مانند عرض‌ و جوهر نیز دیده می‌شود و به نام افلاطون هم برمی‌خوریم، این اشعار از لحاظ فلسفی و علمی چندان پایه و مایه‌ای ندارد و در مجموع اغلب اشعارش به سادگی و زلالی‌ سبک‌ خراسانی (عصر غزنویان) نزدیک‌تر است تا تأمل‌ورزی‌های اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم<ref>ر.ک: جعفری، مسعود، ص51</ref>.


روشن‌بینی او را از شعرهایی که در آنها فال و خرافات‌ را‌ بیهوده می‌شمارد، می‌توان دریافت:
روشن‌بینی او را از شعرهایی که در آنها فال و خرافات‌ را‌ بیهوده می‌شمارد، می‌توان دریافت: