دیوان قطران تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

مهم‌ترین خصوصیت شعر قطران، به‌لحاظ صورت و شیوه بیان، آراسته بودن آن به صنایع شعری است. صنعت‌گری‌های قطران‌ غالباً جنبه لفظی و صوری دارد و بی‌آنکه دچار تصنع و تکلف شود، از عهده آن برمی‌آید. وی بیش از هر آرایه‌ای از انواع جناس استفاده کرده است. این ویژگی شعر قطران از قـدیم مـورد توجه بوده است و او را باید مقتدای‌ شاعران‌ دیگر‌ در پرداختن به برخی صنایع‌ شـعری،‌ بـه‌ویژه جناس دانست. گذشته از جناس، آرایـه‌های دیگری را نیز در شـعر او مـی‌توان دید که غالباً جـنبه لفـظی‌ دارند‌؛ از‌ جمله: تضاد، لف و نشر، مراعات نظیر‌، ترصیع، طرد و عکس، ردالعجز، تأكيد المـدح بـما يشبه الذم، تأكيد الذم بما يشبه المدح، مبالغه و اغـراق‌، حسن‌ تـعلیل و...<ref>ر.ک: همان، ص52-53</ref>.