رسالة في التحسين و التقبيح العقليين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh@noornet.net انجام داده بود...
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله ' به 'آیت‌الله ')
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh@noornet.net انجام داده بود...)
خط ۴۳: خط ۴۳:




"رسالة فى التحسين و التقبيح العقليين" از آثار [[آیت‌الله]] جعفر سبحانى است كه در آن به تبيين و بررسى قاعده حسن و قبح عقلى پرداخته است. اين كتاب به زبان عربى نگارش يافته است. در اين كتاب رساله ديگرى نيز به نام "رسالة فى فلسفة الاخلاق و المذاهب الاخلاقية" ديده مى‌شود كه پنجاه صفحه آخر كتاب را به خود اختصاص داده است.
"رسالة فى التحسين و التقبيح العقليين" از آثار آيت الله جعفر سبحانى است كه در آن به تبيين و بررسى قاعده حسن و قبح عقلى پرداخته است. اين كتاب به زبان عربى نگارش يافته است. در اين كتاب رساله ديگرى نيز به نام "رسالة فى فلسفة الاخلاق و المذاهب الاخلاقية" ديده مى‌شود كه پنجاه صفحه آخر كتاب را به خود اختصاص داده است.


==انگيزه تأليف :==
==انگيزه تأليف :==
خط ۵۸: خط ۵۸:




در ابتداى كتاب به بيان تاريخچه اين قاعده پرداخته شده است و كسانى مانند معلم ثانى [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] كه حكمت را به نظرى و عملى تقسيم كرده‌اند، مبتكر اين قاعده مى‌داند.
در ابتداى كتاب به بيان تاريخچه اين قاعده پرداخته شده است و كسانى مانند معلم ثانى فارابى كه حكمت را به نظرى و عملى تقسيم كرده‌اند، مبتكر اين قاعده مى‌داند.


پيرامون اين قاعده پنج نظريه وجود دارد. اين نظريات عبارت است از :
پيرامون اين قاعده پنج نظريه وجود دارد. اين نظريات عبارت است از :
خط ۷۲: خط ۷۲:
5-تفصيل بين حسن و قبح
5-تفصيل بين حسن و قبح


تبيين اولين نظريه با بررسى معناى "ذاتى" صورت گرفته است كه آيا از باب" ايساغوجى" است يا از قبيل ذاتى در باب "برهان" است و نظريه محقق اصفهانى را در اين باره مى‌آورد. در پايان چنين نتيجه مى‌گيرد كه ذاتى در اينجا به معناى حسن و قبح عقلى افعال در برابر نظريه اشاعره است كه قائل به حسن و قبح شرعى افعال هستند و نظريات ديگر را نيز رد مى‌كند. سپس بحثى را با عنوان حدود ادراك عقلى طرح وبا بيان اراء [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و محقق خراسانى به نظر صحيح اشاره مى‌كند.
تبيين اولين نظريه با بررسى معناى "ذاتى" صورت گرفته است كه آيا از باب" ايساغوجى" است يا از قبيل ذاتى در باب "برهان" است و نظريه محقق اصفهانى را در اين باره مى‌آورد. در پايان چنين نتيجه مى‌گيرد كه ذاتى در اينجا به معناى حسن و قبح عقلى افعال در برابر نظريه اشاعره است كه قائل به حسن و قبح شرعى افعال هستند و نظريات ديگر را نيز رد مى‌كند. سپس بحثى را با عنوان حدود ادراك عقلى طرح وبا بيان اراء شيخ طوسى و محقق خراسانى به نظر صحيح اشاره مى‌كند.


در كتب كلامى ملاكاتى براى حسن و قبح بيان شده است، مانند اينكه : موافق با طبع، اغراض و مصالح و كمال نفسى باشد، در فصل پنجم هر يك از اين ملاكات مورد بررسى قرار گرفته است.
در كتب كلامى ملاكاتى براى حسن و قبح بيان شده است، مانند اينكه : موافق با طبع، اغراض و مصالح و كمال نفسى باشد، در فصل پنجم هر يك از اين ملاكات مورد بررسى قرار گرفته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش