۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنس' به 'ابن س') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==سبک نگارش== | ==سبک نگارش== | ||
تهذیب المنطق به لحاظ شیوۀ تألیف، از آن گونه کتابهای منطقی به شمار میآید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست [[ابن سینا، حسین بن عبدالله| | تهذیب المنطق به لحاظ شیوۀ تألیف، از آن گونه کتابهای منطقی به شمار میآید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] در بخش منطق کتاب الاشارات و التنبیهات به کار گرفته است. پس از آن و پیش از تفتازانی، آثار دیگری چون مطالع ارموی و [[الرسالة الشمسية|الشمسیۀ]] [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجمالدین کاتبی]] نیز با همین سیاق تألیف شدهاند و تأثیر آنها را بر تهذیب المنطق در ترتیب و محتوای مطالب میتوان مشاهده کرد. | ||
==ساختار بخش منطق== | ==ساختار بخش منطق== |