علي مع الحق و الحق مع علي عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بسیاری از مطالب کتاب برگرفته از احادیث نبوی(ع) و اهل‌بیت(ع) است، لکن در میان آن‌ها نقل‌قول حاکمان نیز به چشم می‌خورد؛ بیستمین موردی که نویسنده بر معیت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] با حق برمی‌شمرد داستانی از معاویة بن یزید بن معاویة بن ابوسفیان است؛ ابن‌حجر هیثمی در صواعق المحرقه می‌گوید: معاویه بن یزید بعد از مرگ پدرش بالای منبر رفت و گفت این خلافت، ریسمان الهی است و جدم معاویه با علی(ع) که شایسته خلافت بود منازعه و جدال کرد. جدم معاویه، آن کارهای خلافی که انجام داد، رفت به درون قبر و با گناهانش در آنجا قرین گشت؛ سپس پدرم یزید آمد خلافت را تصاحب کرد و اهلیت نداشت و با فرزند دختر رسول خدا(ص) نزاع و جنگ کرد و او هم رفت به درون قبر، چه بد جایگاهی رفته... عترت پیامبر اکرم(ص) را مظلومانه کشت، خمر را مباح دانست، کعبه را ویران کرد، شیرینی خلافت را نتوانست درک کند... به خدا قسم اگر دنیا خیر باشد که ما بهره خویش را از آن گرفته‌ایم و اگر شر باشد پس بس باشد برای خاندان ابوسفیان از آن چیزی که انجام داده‌اند.... ایشان بعدازاین سخنرانی از منبر پایین آمد و خلافت را واگذاشت و ناپدید شد و بعد از چهل روز از دنیا رفت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/6433/1/31 ر.ک: همان، ص32-31]</ref>در این نمونه نیز می‌بینم معاویة بن یزید بر حقانیت و شایستگی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اقرار می‌کند.