ابن‌ کتبی، یوسف‌ بن‌ اسماعیل‌ بن‌ الیاس‌: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:


در منابع‌ متأخر از او به‌ ابن‌ کبیر و با القاب‌ کمال‌الدین وجمال‌الدین یاد شده‌ است‌. چنانکه‌ او را جوینى‌، خوینى‌ و خُوَیى‌ (منسوب‌ به‌ خوی‌) نیز نامیده‌اند.
در منابع‌ متأخر از او به‌ ابن‌ کبیر و با القاب‌ کمال‌الدین وجمال‌الدین یاد شده‌ است‌. چنانکه‌ او را جوینى‌، خوینى‌ و خُوَیى‌ (منسوب‌ به‌ خوی‌) نیز نامیده‌اند.
==ولادت==
==ولادت==


خط ۵۳: خط ۵۱:


از آنجا که‌ پدرش‌ مجدالدین‌ بغدادی‌ به‌ «الصاحب‌» ملقب‌ بوده‌، دانسته‌ مى‌شود که‌ از خاندانى‌ ذی‌نفوذ برخاسته‌ است‌؛ ولى‌ او خود از اینکه‌ دانشمندان‌ زمانش‌ علم‌ خود را مایه نزدیکى‌ به‌ امیران‌ و فرمانروایان‌ مى‌سازند، گلایه‌ داشته‌ است‌.
از آنجا که‌ پدرش‌ مجدالدین‌ بغدادی‌ به‌ «الصاحب‌» ملقب‌ بوده‌، دانسته‌ مى‌شود که‌ از خاندانى‌ ذی‌نفوذ برخاسته‌ است‌؛ ولى‌ او خود از اینکه‌ دانشمندان‌ زمانش‌ علم‌ خود را مایه نزدیکى‌ به‌ امیران‌ و فرمانروایان‌ مى‌سازند، گلایه‌ داشته‌ است‌.
==شهرت ابن کتبی==
==شهرت ابن کتبی==


ابن‌ کتبى‌ به‌ عنوان‌ یک‌ دانشمند شهرت‌ داشت‌، چنانکه‌ ابن‌ رجب‌ در مشیخه خود او را فقیه‌، مفتى‌، اصولى‌ و فرضى‌ خوانده‌ است‌، اما مهارتش‌ در طب‌ او را به‌ عنوان‌ پزشک‌ نیز معروف‌ ساخته‌ است‌. ابن‌ کتبى‌ مدتى‌ نیز معید مدرسه‌ مستنصریه بغداد بود.
ابن‌ کتبى‌ به‌ عنوان‌ یک‌ دانشمند شهرت‌ داشت‌، چنانکه‌ ابن‌ رجب‌ در مشیخه خود او را فقیه‌، مفتى‌، اصولى‌ و فرضى‌ خوانده‌ است‌، اما مهارتش‌ در طب‌ او را به‌ عنوان‌ پزشک‌ نیز معروف‌ ساخته‌ است‌. ابن‌ کتبى‌ مدتى‌ نیز معید مدرسه‌ مستنصریه بغداد بود.
==وفات==
==وفات==


وی‌ سرانجام‌ در بغداد درگذشت‌.
وی‌ سرانجام‌ در بغداد درگذشت‌.


==آثار==
==آثار==


1. الفرق‌ بین‌ الامراض‌ المشتبهه،
1.الفرق‌ بین‌ الامراض‌ المشتبهه،


که‌ نسخه‌ای‌ از آن‌ به‌ شماره 7337 در کتابخانه توپکاپى‌ موجود است.
که‌ نسخه‌ای‌ از آن‌ به‌ شماره 7337 در کتابخانه توپکاپى‌ موجود است.
خط ۷۵: خط ۶۸:
این‌ کتاب‌ که‌ نگارش‌ آن‌ در 711ق‌ به‌ پایان‌ رسیده‌، شامل‌ دو بخش‌ است‌: بخش‌ اول‌ در مفردات‌ ادویه‌ و اغذیه‌ و بخش‌ دوم‌ در ادویه مرکبه‌.
این‌ کتاب‌ که‌ نگارش‌ آن‌ در 711ق‌ به‌ پایان‌ رسیده‌، شامل‌ دو بخش‌ است‌: بخش‌ اول‌ در مفردات‌ ادویه‌ و اغذیه‌ و بخش‌ دوم‌ در ادویه مرکبه‌.


ابن‌ کتبى خود دلیل‌ فراهم‌ آوردن‌ آن‌ را چنین‌ گفته‌ است‌: چون‌ کتابى‌ جامع‌تر از الجامع‌ لمفردات‌ ابن‌ بیطار نیافته‌، اما در آن‌ تطویل‌ و تکرار و اشتباه‌ و کاستی‌های‌ بى‌شمار یافته‌، پس‌ به‌ شرح‌ اسامى‌ ادویه‌ و اوزان‌ پرداخته‌ و آنچه‌ را که‌ ابن‌ بیطار یاد نکرده‌، یا منافع‌ آن‌ها را برنشمرده‌ بوده‌، بر آن‌ افزوده‌ است‌.
ابن‌ کتبى خود دلیل‌ فراهم‌ آوردن‌ آن‌ را چنین‌ گفته‌ است‌: چون‌ کتابى‌ جامع‌تر از [[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع‌ لمفردات‌]] [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] نیافته‌، اما در آن‌ تطویل‌ و تکرار و اشتباه‌ و کاستی‌های‌ بى‌شمار یافته‌، پس‌ به‌ شرح‌ اسامى‌ ادویه‌ و اوزان‌ پرداخته‌ و آنچه‌ را که‌ [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] یاد نکرده‌، یا منافع‌ آن‌ها را برنشمرده‌ بوده‌، بر آن‌ افزوده‌ است‌.
 
از این‌ رو او کتابش‌ را از جهتى‌ مختصر الجامع‌ و از جهتى‌ شرح‌ آن‌ و از جهت‌ دیگری‌ کتابى‌ مستقل‌ دانسته‌ است‌.
از این‌ رو او کتابش‌ را از جهتى‌ مختصر الجامع‌ و از جهتى‌ شرح‌ آن‌ و از جهت‌ دیگری‌ کتابى‌ مستقل‌ دانسته‌ است‌.
وی‌ برای‌ هر بخش‌ مقدمه‌ای‌ مشتمل‌ بر قوانین‌ و احکامى‌ که‌ شناخت‌ آن‌ها لازم‌ بوده‌، ترتیب‌ داده‌ است‌.
وی‌ برای‌ هر بخش‌ مقدمه‌ای‌ مشتمل‌ بر قوانین‌ و احکامى‌ که‌ شناخت‌ آن‌ها لازم‌ بوده‌، ترتیب‌ داده‌ است‌.


لکلرک‌ ضمن‌ بحث‌ مفصلى‌ درباره این‌ کتاب‌ نظر داده‌ است‌ که‌ دعوی‌ افزایش‌ یا تکمیل‌ الجامع‌ لمفردات‌ ابن‌ بیطار از سوی‌ ابن‌ کتبى‌ درست‌ نیست‌.
لکلرک‌ ضمن‌ بحث‌ مفصلى‌ درباره این‌ کتاب‌ نظر داده‌ است‌ که‌ دعوی‌ افزایش‌ یا تکمیل‌ [[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع‌ لمفردات‌]] [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] از سوی‌ ابن‌ کتبى‌ درست‌ نیست‌.
مایر هوف‌ نیز این‌ کتاب‌ او را حاوی‌ اغلاط و اشتباهات‌ بسیار دانسته‌ است‌. با اینهمه‌ باید گفت‌ که‌ مالایسع‌ که‌ هنوز طبع‌ نشده‌ است‌، از جهاتى‌ بر اثر ابن‌ بیطار برتری‌ دارد:
مایر هوف‌ نیز این‌ کتاب‌ او را حاوی‌ اغلاط و اشتباهات‌ بسیار دانسته‌ است‌. با اینهمه‌ باید گفت‌ که‌ مالایسع‌ که‌ هنوز طبع‌ نشده‌ است‌، از جهاتى‌ بر اثر [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] برتری‌ دارد:


نخست‌ آنکه‌ ابن‌ بیطار گیاهان‌ را بیشتر از دیدگاه‌ گیاه‌ شناسى‌ بررسى‌ کرده‌، در حالى‌ که‌ ابن‌ کتبى‌ به‌ خواص‌ دارویى‌ آن‌ها توجه‌ داشته‌ و از این‌ جهت‌ نقش‌ بسزایى‌ در تاریخ‌ علم‌ داروشناسى‌ ایفا کرده‌ است‌.
نخست‌ آنکه‌ [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] گیاهان‌ را بیشتر از دیدگاه‌ گیاه‌ شناسى‌ بررسى‌ کرده‌، در حالى‌ که‌ ابن‌ کتبى‌ به‌ خواص‌ دارویى‌ آن‌ها توجه‌ داشته‌ و از این‌ جهت‌ نقش‌ بسزایى‌ در تاریخ‌ علم‌ داروشناسى‌ ایفا کرده‌ است‌.
دوم‌ آنکه‌ اساس‌ آراء ابن‌ کتبى‌ در باب‌ سرعت‌ تأثیر داروها و عوامل‌ مؤثر بر آن‌ نیز با مبادی‌ آموزش‌های‌ جدید در باب‌ فارماکو کینتیکس‌ (مطالعه سیر زمانى‌ جذب‌، توزیع‌، متابولیسم‌ و دفع‌ داروها و متابولیت‌های‌ آن‌ها در بدن‌) تناقضى‌ ندارد.
دوم‌ آنکه‌ اساس‌ آراء ابن‌ کتبى‌ در باب‌ سرعت‌ تأثیر داروها و عوامل‌ مؤثر بر آن‌ نیز با مبادی‌ آموزش‌های‌ جدید در باب‌ فارماکو کینتیکس‌ (مطالعه سیر زمانى‌ جذب‌، توزیع‌، متابولیسم‌ و دفع‌ داروها و متابولیت‌های‌ آن‌ها در بدن‌) تناقضى‌ ندارد.
سوم‌ آنکه‌ ابن‌ کتبى‌ در اثر خود پیروی‌ از گفتار محققان‌ و شنیده‌های‌ استادان‌ و تجارب‌ خود را ملاک‌ قرار داده‌ و از ذکر خرافات‌ و خوارق‌ دوری‌ جسته‌ است‌.
سوم‌ آنکه‌ ابن‌ کتبى‌ در اثر خود پیروی‌ از گفتار محققان‌ و شنیده‌های‌ استادان‌ و تجارب‌ خود را ملاک‌ قرار داده‌ و از ذکر خرافات‌ و خوارق‌ دوری‌ جسته‌ است‌.
خط ۹۰: خط ۸۴:
با اینکه‌ ابن‌ کتبى‌ به‌ اشتباه‌ دیگران‌ در زمینه ضبط نام‌ داروها و تشخیص‌ خواص‌ و تشابه‌ برخى‌ از داروها با یکدیگر اشاره‌ دارد، خود نیز در موارد متعدد دچار خطا شده‌ است‌ (مثلاً ببر را شیر هندی‌ خوانده‌ است‌).
با اینکه‌ ابن‌ کتبى‌ به‌ اشتباه‌ دیگران‌ در زمینه ضبط نام‌ داروها و تشخیص‌ خواص‌ و تشابه‌ برخى‌ از داروها با یکدیگر اشاره‌ دارد، خود نیز در موارد متعدد دچار خطا شده‌ است‌ (مثلاً ببر را شیر هندی‌ خوانده‌ است‌).


مقایسه الجامع‌ ابن‌ بیطار و مالایسع‌، نوآوری‌های‌ ابن‌ کتبى‌ را روشن‌تر مى‌سازد: مثلاً در الجامع‌ از ببر و تیهان و درست‌ سخنى‌ نرفته‌ است‌؛ یا توضیحات‌ ابن‌ کتبى‌ درباره برطانیقى‌ ترنجبین و دراج‌ بیشتر است‌. به‌ نظر مى‌رسد که‌ این‌ کتاب‌ در تصحیح‌ دقیق‌ و کامل‌ الجامع‌ یکى‌ از بهترین‌ منابع‌ باشد، زیرا که‌ در موارد متعددی‌ عبارات‌ ابن‌ بیطار را عیناً تکرار کرده‌ یا شبیه‌ آنها را آورده‌ است‌. برای‌ تصحیح‌ اغلاط الجامع‌، مى‌توان‌ به‌ عنوان‌ نمونه‌ از دستنبویه‌ نام‌ برد که‌ در طبع‌ حاضر الجامع‌ ابن‌ بیطار دسیبویه‌ ضبط شده‌ است‌.
مقایسه [[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع‌]] [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] و مالایسع‌، نوآوری‌های‌ ابن‌ کتبى‌ را روشن‌تر مى‌سازد: مثلاً در [[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع‌]] از ببر و تیهان و درست‌ سخنى‌ نرفته‌ است‌؛ یا توضیحات‌ ابن‌ کتبى‌ درباره برطانیقى‌ ترنجبین و دراج‌ بیشتر است‌. به‌ نظر مى‌رسد که‌ این‌ کتاب‌ در تصحیح‌ دقیق‌ و کامل‌ الجامع‌ یکى‌ از بهترین‌ منابع‌ باشد، زیرا که‌ در موارد متعددی‌ عبارات‌ [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] را عیناً تکرار کرده‌ یا شبیه‌ آنها را آورده‌ است‌. برای‌ تصحیح‌ اغلاط الجامع‌، مى‌توان‌ به‌ عنوان‌ نمونه‌ از دستنبویه‌ نام‌ برد که‌ در طبع‌ حاضر [[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع‌]] [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن‌ بیطار]] دسیبویه‌ ضبط شده‌ است‌.


از مالایسع‌ چند گزیده‌ و خلاصه‌ نیز فراهم‌ آمده‌ است‌. یکى‌ به‌ عنوان‌ جامع‌ المنافع‌ البدنیه که‌ داوود بن‌ عمر انطاکى‌ آن‌ را فراهم‌ آورده‌ است‌.
از مالایسع‌ چند گزیده‌ و خلاصه‌ نیز فراهم‌ آمده‌ است‌. یکى‌ به‌ عنوان‌ جامع‌ المنافع‌ البدنیه که‌ داوود بن‌ عمر انطاکى‌ آن‌ را فراهم‌ آورده‌ است‌.


همچنین‌ منتخبى‌ مجهول‌المؤلف‌ در کتابخانه دکتر سامى‌ ابراهیم‌ حداد موجود است‌.
همچنین‌ منتخبى‌ مجهول‌المؤلف‌ در کتابخانه دکتر سامى‌ ابراهیم‌ حداد موجود است‌.
حسن‌ بن‌ عبدالرحمان‌ از نویسندگان‌ دیوان‌ در عصر سلطان‌ مراد سوم‌، این‌ کتاب‌ را به‌ ترکى‌ برگردانید که‌ نسخه‌هایى‌ از آن‌ در کتابخانه‌های‌ ترکیه‌ مضبوط است. از مالایسع‌ نسخه‌های‌ بسیار در آسیا، اروپا و افریقا و آمریکا موجود است‌.
حسن‌ بن‌ عبدالرحمان‌ از نویسندگان‌ دیوان‌ در عصر سلطان‌ مراد سوم‌، این‌ کتاب‌ را به‌ ترکى‌ برگردانید که‌ نسخه‌هایى‌ از آن‌ در کتابخانه‌های‌ ترکیه‌ مضبوط است. از مالایسع‌ نسخه‌های‌ بسیار در آسیا، اروپا و افریقا و آمریکا موجود است‌.