ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین: تفاوت میان نسخه‌ها

ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۴

۱۴۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۱۱٬۴۸۶

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''ريح النسرين في من عاش من الصحابة مأئة و عشرين'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوتاه و مختصر در معرفی صحابه‌ای که 120 سال عمر کرده‌اند. کتاب با تحقیق عدنان احمد مجود، منتشر شده است.
+'''ريح النسرين في من عاش من الصحابة مأئة و عشرين'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوتاه و مختصر در معرفی صحابه‌ای که 120 سال عمر کرده‌اند. کتاب با تحقیق [[مجود، عدنان احمد|عدنان احمد مجود]]، منتشر شده است.
 کتاب دارای سه فصل است. در فصل اول، ابتدا به تعریف صحابی پرداخته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> و سپس، ضمن تشریح معنای لغوی و اصطلاحی عدالت، عدالت صحابه مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>ر.ک: همان، ص10</ref> و آنگاه، به آیاتی از قرآن کریم به‌عنوان ادله دال بر عدالت صحابه، اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان به آیه 143 سوره بقره: «و كذلك جعناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء علی الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا» (همان‌ گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‌ای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است)، آیه 110 آل عمران: «كنتم خير أمة أخرجت للناس» (شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند) و آیه 29 سوره فتح: «محمد رسول الله و الذين معه أشداء علی الكفار رحماء بينهم» (محمد(ص) فرستاده خداست و کسانی که با او هستند، در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند)، اشاره نمود<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.
@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 در ادامه، ضمن اشاره به احادیثی که در فضیلت صحابه وارد شده<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>، از آخرین اصحابی که به رحمت خدا رفته، نام برده شده است که عبارتند از: انس بن مالک در بصره، عبدالله بن ابی ‌اوفی در کوفه، عبدالله بن بسر مازنی در شام، عبدالله بن حارث در مصر، سائب بن یزید، سهل بن سعد انصاری، جابر بن عبدالله و محمود بن ربیع در مدینه و ابوطفیل و عبدالله بن عمر، در مکه و...<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>.
-فصل دوم، به ترجمه و شرح حال سیوطی اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص21-35</ref> و اصل کتاب، در فصل سوم، خلاصه شده است. در این فصل، به معرفی هجده تن از اصحابی پرداخته شده که صدوبیست سال عمر کرده‌اند و درباره هریک، شرح حال مختصری نیز، ارائه شده است. برخی از این افراد، عبارتند از: حسان بن ثابت<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>، حکیم بن حزام<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>، حویطب بن عبدالعزی<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>، سعد بن ایاس شیبانی<ref>ر.ک: همان، ص59</ref> و سعد بن جناده<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>.
+فصل دوم، به ترجمه و شرح حال [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص21-35</ref> و اصل کتاب، در فصل سوم، خلاصه شده است. در این فصل، به معرفی هجده تن از اصحابی پرداخته شده که صدوبیست سال عمر کرده‌اند و درباره هریک، شرح حال مختصری نیز، ارائه شده است. برخی از این افراد، عبارتند از: حسان بن ثابت<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>، حکیم بن حزام<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>، حویطب بن عبدالعزی<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>، سعد بن ایاس شیبانی<ref>ر.ک: همان، ص59</ref> و سعد بن جناده<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>.
 ==پانویس ==