۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURالبیئة و جذور التربية البيئيةJ1.jpg | عنوان =البیئة و جذور التربية البيئية | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = رباط، عزت عمر (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =BP۲۳۰/۱۵۵/ر۲ب۹ | موضوع =جنبه‌ها‌ی مذهبی - اس...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''البیئة و جذور التربية البيئية''' <ref> محیط و اصول تربیت محیطی</ref> تألیف عزت عمر | '''البیئة و جذور التربية البيئية''' <ref> محیط و اصول تربیت محیطی</ref> تألیف [[رباط، عزت عمر|عزت عمر رباط]]؛ این نوشتار در پى شرح و شناخت اصول اسلامى حل مشکلات محیطزیست و اثبات وجود ریشه‌هاى عمیق اسلامى براى تربیت محیطى است که از رهنمودهاى اسلامى در زمینه رفتار با جهان و طبیعت و انسان برگرفتنى است. همچنین اثبات پیشگامى اسلام چونان نظام، و طلایه‌دارى تربیت اسلامى چونان روش در اهتمام به محیط از رهگذر رهنمون‌هاى قرآن کریم و سنت نبوى و دیدگاه‌هاى عالمان مسلمان مدّنظر است. | ||
در جامعه اسلامى، ناگزیر تربیت محیطى از اسلام و آبشخورهاى آن سرچشمه مى‌گیرد، توضیح آن‌که از نگاه اسلام رابطه انسان با محیط، دشمنى و چالش و سوختن و بریدن و انداختن و آلودن نیست بل رابطه‌اى است دوستانه و حیات‌مدار، و هرگونه تصرف در طبیعت که به نتایج سوء بینجامد و براى برآوردن نیازهاى انسان ضرورى نباشد و مبتنى بر ارزش‌هاى صریح برگرفته از قرآن کریم و سنت نبوى نباشد، حرام است. در این میان، نقش تربیت اسلامى، پرورش و گسترش اصول و مبانى تربیت محیطى است (ص 7). | در جامعه اسلامى، ناگزیر تربیت محیطى از اسلام و آبشخورهاى آن سرچشمه مى‌گیرد، توضیح آن‌که از نگاه اسلام رابطه انسان با محیط، دشمنى و چالش و سوختن و بریدن و انداختن و آلودن نیست بل رابطه‌اى است دوستانه و حیات‌مدار، و هرگونه تصرف در طبیعت که به نتایج سوء بینجامد و براى برآوردن نیازهاى انسان ضرورى نباشد و مبتنى بر ارزش‌هاى صریح برگرفته از قرآن کریم و سنت نبوى نباشد، حرام است. در این میان، نقش تربیت اسلامى، پرورش و گسترش اصول و مبانى تربیت محیطى است (ص 7). | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نگارنده مطالب کتاب را در مقدمه و چهار فصل و خاتمه‌اى کوتاه قلمى کرده است. | نگارنده مطالب کتاب را در مقدمه و چهار فصل و خاتمه‌اى کوتاه قلمى کرده است. | ||
فصل یکم دربارۀ محیط و تربیت محیطى است و در آن، نخست به تعریف لغوى و اصطلاحى محیط (بیئه) و تقسیم محیط به طبیعى و محیط ساخته دست بشر و تعریف دانش بوم‌شناسى پرداخته شده است؛ سپس از توجه دانشمندان مسلمان در گذشته به محیط گیاهى و جانورى و حشرات و زمین سخن رفته است، کسانى چون: اخوان‌الصفا، جاحظ، | فصل یکم دربارۀ محیط و تربیت محیطى است و در آن، نخست به تعریف لغوى و اصطلاحى محیط (بیئه) و تقسیم محیط به طبیعى و محیط ساخته دست بشر و تعریف دانش بوم‌شناسى پرداخته شده است؛ سپس از توجه دانشمندان مسلمان در گذشته به محیط گیاهى و جانورى و حشرات و زمین سخن رفته است، کسانى چون: اخوان‌الصفا، [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، [[دمیرى]]، [[مسکویه، احمد بن محمد|مسکویه]]، قزوینى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[اصمعی، عبدالملک بن قریب|اصمعى]]، مجریطى، ابن‌العوام اشبیلى، [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن بیطار]]. نکته بعدى اشاره به گونه‌هاى گوناگون مشکلات محیطى یعنى آلوده‌سازى، صحرازایى، انقراض گونه‌هاى گیاهى و جانورى، هدر دادن منابع گوناگون طبیعى و شرح هریک است. پدیدآورنده در ادامه این فصل به تعریف تربیت محیطى و شرح مبانى تاریخى، فلسفى، اجتماعى، طبیعى، روان‌شناختى آن، و نیز پیشینه تربیت محیطى و پیدایش و مراحل تحول آن پرداخته است. | ||
موضوع فصل دوم، تربیت محیطى در قرآن کریم است. سرآغاز سخن در این فصل تعریف تربیت محیطى از منظر اسلام است. پس از آن اشاره شده است که 764 آیه در قرآن کریم دربارۀ محیط و ارتباط آن با انسان است یعنى 12/25 درصد کل 6236 آیه قرآن کریم که نیک مى‌رساند تا چه مایه قرآن کریم به مسئله محیط و تربیت محیطى عنایت دارد (ص 63). | موضوع فصل دوم، تربیت محیطى در قرآن کریم است. سرآغاز سخن در این فصل تعریف تربیت محیطى از منظر اسلام است. پس از آن اشاره شده است که 764 آیه در قرآن کریم دربارۀ محیط و ارتباط آن با انسان است یعنى 12/25 درصد کل 6236 آیه قرآن کریم که نیک مى‌رساند تا چه مایه قرآن کریم به مسئله محیط و تربیت محیطى عنایت دارد (ص 63). | ||