۱۰۶٬۳۴۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10841J1.jpg | |||
| عنوان =مختارنامه (مجموعه رباعیات عطار) | |||
| عنوان‌های دیگر =مختارنامه: مجموعه رباعیات | |||
| | |||
مجموعه رباعیات عطار | مجموعه رباعیات عطار | ||
مختارنامه | مختارنامه | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نویسنده) | |||
[[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (محقق) | [[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (محقق) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =PIR 5045 | ||
| موضوع = | |||
شعر عرفانی - قرن 6ق. | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شعر فارسی - قرن 6ق. | شعر فارسی - قرن 6ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | سخن | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1386 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10841AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =3 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10841 | |||
| کتابخوان همراه نور =10841 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
بنابر شواهد موجود، رباعى قالب شعرى اصيل فارسى به شمار مى‌رود كه در سده‌هاى ششم و هفتم بسيار رونق داشته و مجموعه رباعيات فراوانى در اين روزگار تدوين شده است. اين اثر رباعى‌هاى عطار را در بردارد و خود شاعر مقدمه‌اى به نثر بر آن نوشته و گفته است كه گروهى از دوستانش از او خواسته‌اند كه به | '''مختارنامه''' مجموعه رباعیات [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نیشابوری]] | ||
بنابر شواهد موجود، رباعى قالب شعرى اصيل فارسى به شمار مى‌رود كه در سده‌هاى ششم و هفتم بسيار رونق داشته و مجموعه رباعيات فراوانى در اين روزگار تدوين شده است. اين اثر رباعى‌هاى عطار را در بردارد و خود شاعر مقدمه‌اى به نثر بر آن نوشته و گفته است كه گروهى از دوستانش از او خواسته‌اند كه به دليل فراوان بودن شعرهاى ديوانش، بهتر است گزيده‌اى از آن را بازبنويسد. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
عطار به گفته خودش در مقدمه منثور مختارنامه، شش هزار رباعى داشته كه حدود 2200 رباعى را در مختارنامه گرد آورده است. سنت رايج در تدوين مجموعه رباعيات چنان بود كه كتاب را بر پايه موضوع به چند باب بخش می‌كردند و در هر باب آن رباعى‌هايى را مى‌نوشتند كه با موضوع هم‌سو و پيوسته بود. عطار به دليل فراوانى رباعى‌هاى خود، به‌رغم شاعران پيشين كه رباعى‌هايشان را در ديوان شعرشان مى‌آوردند، آنها را در كتاب ويژه‌اى (همين اثر) گنجانده و بر پايه درون‌مايه (مضمون) آنها را تقسيم‌بندى كرده است. | |||
عطار به گفته خودش در مقدمه منثور مختارنامه، شش هزار رباعى داشته كه حدود 2200 رباعى را در مختارنامه گرد آورده است. سنت رايج در تدوين مجموعه رباعيات چنان بود كه كتاب را بر پايه موضوع به چند باب بخش | |||
در بيش‌تر قالب‌هاى شعر فارسى، همواره صورت (فرم) بر تجربه شاعرانه مقدم است، اما در رباعى، لحظه و تجربه شعرى بر صورت پيشى مى‌گيرد و به همين دليل لحظه‌ها و تجربه‌هاى روحى عطار در مختارنامه بيش‌تر و گوناگون‌تر داز ديگر آثار اوست. البته نمونه‌هاى استثنايى نيز در آنها هست كه حرف‌هاى سست و در معيار ذوقى اين روزگار، خنده‌دار و مبتذل مى‌نمايد. جز اينها، ديگر رباعى‌هاى عطار از توفيق هنرى لازم برخوردارند. | در بيش‌تر قالب‌هاى شعر فارسى، همواره صورت (فرم) بر تجربه شاعرانه مقدم است، اما در رباعى، لحظه و تجربه شعرى بر صورت پيشى مى‌گيرد و به همين دليل لحظه‌ها و تجربه‌هاى روحى عطار در مختارنامه بيش‌تر و گوناگون‌تر داز ديگر آثار اوست. البته نمونه‌هاى استثنايى نيز در آنها هست كه حرف‌هاى سست و در معيار ذوقى اين روزگار، خنده‌دار و مبتذل مى‌نمايد. جز اينها، ديگر رباعى‌هاى عطار از توفيق هنرى لازم برخوردارند. | ||
| خط ۵۵: | خط ۴۲: | ||
درون‌مايه | درون‌مايه | ||
گوناگونى درون‌مايه و گستره دامنه رباعيات عطار، شگفتنى‌برانگيز است. شايد كسانى مانند اوحدالدين کرمانى (سده هفتم) و سحابى استرآبادى (سده دهم) يا بيدل دهلوى (سده دوازدهم) به اندازه او رباعى سروده باشند، اما يك دهم رباعيات آنان به خوبى رباعى‌هاى عطار در مختارنامه نيست. | گوناگونى درون‌مايه و گستره دامنه رباعيات عطار، شگفتنى‌برانگيز است. شايد كسانى مانند [[اوح‍دال‍دی‍ن ک‍رم‍ان‍ی، ح‍ام‍د بن اب‍ی‌‌ال‍ف‍خ‍ر|اوحدالدين کرمانى]] (سده هفتم) و سحابى استرآبادى (سده دهم) يا بيدل دهلوى (سده دوازدهم) به اندازه او رباعى سروده باشند، اما يك دهم رباعيات آنان به خوبى رباعى‌هاى عطار در مختارنامه نيست. | ||
== جغرافياى كتاب == | == جغرافياى كتاب == | ||
| خط ۶۴: | خط ۵۱: | ||
نخستين مجموعه رباعى را به على بن حسن ابى طيب باخرزى، مؤلف دميه القصر و عصره علماء اهل العصر (م 468) نسبت داده‌اند. او مجموعه‌اى رباعى به نام طرب‌خانه داشته كه عوفى مؤلف لباب‌الالباب آن را در كتابخانه سرپل بخارا ديده و از اين باخرزى چهار رباعى در كتاب نُزهَة المجالس آمده است. او در كتاب مشهورش دميه القصر نيز اشعارى به زبان عربى بر وزن و سياق رباعى از شاعران ايرانى نقل مى‌كند. گزيده‌اى با نام مجمع الرباعيات (پيش از 558 قمرى) در آنكارا به دست شخصى به نام ابوحنيفه عبدالكريم بن ابوبكر نوشته شد كه بخشى از آن فهرست باب‌ها و شمارى رباعى در مجموعه‌اى خطى در كتابخانه حالت افندى در استانبول موجود است. | نخستين مجموعه رباعى را به على بن حسن ابى طيب باخرزى، مؤلف دميه القصر و عصره علماء اهل العصر (م 468) نسبت داده‌اند. او مجموعه‌اى رباعى به نام طرب‌خانه داشته كه عوفى مؤلف لباب‌الالباب آن را در كتابخانه سرپل بخارا ديده و از اين باخرزى چهار رباعى در كتاب نُزهَة المجالس آمده است. او در كتاب مشهورش دميه القصر نيز اشعارى به زبان عربى بر وزن و سياق رباعى از شاعران ايرانى نقل مى‌كند. گزيده‌اى با نام مجمع الرباعيات (پيش از 558 قمرى) در آنكارا به دست شخصى به نام ابوحنيفه عبدالكريم بن ابوبكر نوشته شد كه بخشى از آن فهرست باب‌ها و شمارى رباعى در مجموعه‌اى خطى در كتابخانه حالت افندى در استانبول موجود است. | ||
شايد عطار نيشابورى نيز بر اثر همين سنت عصرى از شش هزار رباعى خود، تنها 2279 رباعى را در پنجاه باب تنظيم كرده و نام مختارنامه بر آن نهاده باشد. پس از عطار رباعيات اوحدالدين کرمانى (م 635 ق) در دوازده باب تنظيم شده است. هم‌چنين در قرن هفتم نُزهَه المجالس وجود دارد كه آن را جمال خليل شروانى در سال‌هاى (690 - 650 ق) نوشت. او در اين كتاب 4139 رباعى از سيصد شاعر فارسى تا سده هفتم هجرى گرد آورده است. نزهه المجالس هفده باب و 96 موضوع دارد كه از ديد شكل تنظيم كتاب و عنوان باب‌ها به مختارنامه مى‌ماند . | شايد [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]] نيز بر اثر همين سنت عصرى از شش هزار رباعى خود، تنها 2279 رباعى را در پنجاه باب تنظيم كرده و نام مختارنامه بر آن نهاده باشد. پس از عطار رباعيات [[اوح‍دال‍دی‍ن ک‍رم‍ان‍ی، ح‍ام‍د بن اب‍ی‌‌ال‍ف‍خ‍ر|اوحدالدين کرمانى]] (م 635 ق) در دوازده باب تنظيم شده است. هم‌چنين در قرن هفتم نُزهَه المجالس وجود دارد كه آن را جمال خليل شروانى در سال‌هاى (690 - 650 ق) نوشت. او در اين كتاب 4139 رباعى از سيصد شاعر فارسى تا سده هفتم هجرى گرد آورده است. نزهه المجالس هفده باب و 96 موضوع دارد كه از ديد شكل تنظيم كتاب و عنوان باب‌ها به مختارنامه مى‌ماند. | ||
ب) نسخه‌شناسى | ب) نسخه‌شناسى | ||
استاد كدكنى مى‌گويد در آغاز قصد داشته است كه از دو هزار رباعى عطار، دويست يا سيصد تا را برگزيند و چاپ كند، اما به دليل اينكه گذشتگان اين متن را در هشت سده پاس داشته‌اند و از اين‌رو، كه اين متن سندى مهم در ادبيات فارسى به شمار مى‌رود، آن را بدان شكل منتشر كرده است. وى مى‌گويد اين اثر به خيام‌شناسى نيز كمك مى‌كند؛ زيرا بسيارى از شهيرترين و زيباترين رباعى‌هايى كه به نام خيام آوازه‌اى دارند، بر پايه نسخه‌هاى كهن مختارنامه، از آن عطارند و انتساب آنها به خيام دست كم دو سده پس از نوشته شدن نسخه‌هاى متن اين كتاب صورت پذيرفته است. | [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|استاد كدكنى]] مى‌گويد در آغاز قصد داشته است كه از دو هزار رباعى عطار، دويست يا سيصد تا را برگزيند و چاپ كند، اما به دليل اينكه گذشتگان اين متن را در هشت سده پاس داشته‌اند و از اين‌رو، كه اين متن سندى مهم در ادبيات فارسى به شمار مى‌رود، آن را بدان شكل منتشر كرده است. وى مى‌گويد اين اثر به خيام‌شناسى نيز كمك مى‌كند؛ زيرا بسيارى از شهيرترين و زيباترين رباعى‌هايى كه به نام خيام آوازه‌اى دارند، بر پايه نسخه‌هاى كهن مختارنامه، از آن عطارند و انتساب آنها به خيام دست كم دو سده پس از نوشته شدن نسخه‌هاى متن اين كتاب صورت پذيرفته است. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | [[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | ||