۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نهج‌الحياة؛ مجموعة بحوث و مقالات حول نهج‌البلاغة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۴۳
، ۶ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'طه حسين' به 'طه حسين'
جز (جایگزینی متن - 'ابن اثير' به 'ابن اثير') |
جز (جایگزینی متن - 'طه حسين' به 'طه حسين') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مقاله اول كتاب كه به نام «نهج‌البلاغه توثيقه، و نسبته إلى الامام علىّ(ع)» از دكتر حامد حنفى داوود استاد دانشگاه قاهره است كه در دو بخش عقلى و نقلى دلايلى در درستى نهج‌البلاغه به امام على(ع) بيان داشته است. | مقاله اول كتاب كه به نام «نهج‌البلاغه توثيقه، و نسبته إلى الامام علىّ(ع)» از دكتر حامد حنفى داوود استاد دانشگاه قاهره است كه در دو بخش عقلى و نقلى دلايلى در درستى نهج‌البلاغه به امام على(ع) بيان داشته است. | ||
ايشان در ابتداى بحث خود چنين مى‌نويسد كه همچنانكه بعضى از مستشرقين در درستى مطالب قرآن اشكال وارد كرده‌اند، به نهج‌البلاغه نيز ايراداتى را وارد شمرده‌اند كه اولين اين شخصيت‌ها قاضى‌القضاة شمس‌الدين احمد بن خلكان الإربلى البرمكى است. در نقطه مقابل نيز امثال طه حسين و شاگردانش در اثبات و دورى اين اشكالات و شبهات از نهج‌البلاغه فعاليت‌هاى زيادى كرده‌اند و در ادامه ايشان نيز تا به امروز علماى زيادى در اين جبهه به فعاليت پرداخته‌اند. مولف اين مقاله نيز در اين راستا در دو بخش دليل عقلى و نقلى به اثبات و درستى مطالب كتاب نهج‌البلاغه و استناد آن‌ها به امام على(ع) پرداخته است. ايشان در باب دليل عقلى به اين كه از لحاظ بلاغت و فصاحت هيچ انس و جنى قادر به بيان چنين سخنان و كلماتى نمى‌باشد را دليل بر اين كه اين كار به شخصيت بزرگ و انسان كاملى؛ همچون امام على(ع) تنها برمى‌گردد، اشاره دارد كه سيد رضى بعضى از سخنان ايشان را در اين مجموعه جمع‌آورى كرده است. | ايشان در ابتداى بحث خود چنين مى‌نويسد كه همچنانكه بعضى از مستشرقين در درستى مطالب قرآن اشكال وارد كرده‌اند، به نهج‌البلاغه نيز ايراداتى را وارد شمرده‌اند كه اولين اين شخصيت‌ها قاضى‌القضاة شمس‌الدين احمد بن خلكان الإربلى البرمكى است. در نقطه مقابل نيز امثال [[طه حسین|طه حسين]] و شاگردانش در اثبات و دورى اين اشكالات و شبهات از نهج‌البلاغه فعاليت‌هاى زيادى كرده‌اند و در ادامه ايشان نيز تا به امروز علماى زيادى در اين جبهه به فعاليت پرداخته‌اند. مولف اين مقاله نيز در اين راستا در دو بخش دليل عقلى و نقلى به اثبات و درستى مطالب كتاب نهج‌البلاغه و استناد آن‌ها به امام على(ع) پرداخته است. ايشان در باب دليل عقلى به اين كه از لحاظ بلاغت و فصاحت هيچ انس و جنى قادر به بيان چنين سخنان و كلماتى نمى‌باشد را دليل بر اين كه اين كار به شخصيت بزرگ و انسان كاملى؛ همچون امام على(ع) تنها برمى‌گردد، اشاره دارد كه سيد رضى بعضى از سخنان ايشان را در اين مجموعه جمع‌آورى كرده است. | ||
در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون آلوسى و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مى‌زيسته‌اند، استناد كرده‌اند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به امام على(ع) اذعان كرده‌اند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهج‌البلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به امام على(ع) مى‌رسد. | در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون آلوسى و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مى‌زيسته‌اند، استناد كرده‌اند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به امام على(ع) اذعان كرده‌اند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهج‌البلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به امام على(ع) مى‌رسد. | ||