۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سیمای زن در مثنوی معنوی''' اثر محمد | '''سیمای زن در مثنوی معنوی''' اثر [[برهانی، محمد|محمد برهانی]]، این کتاب، شامل مقدمه و ۲۱ عنوان است و در ذیل هر عنوان فشردۀ یک جلسهُ سخنرانی یا درس می‌باشد که در مجموع حکایت‌های زنان در مثنوی را با توجه به دیدگاه واقعی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و بر اساس آیات و قصص قرآن مورد شرح و تفسیر قرار می‌دهد. مؤلف می‌گوید در میان عارفان، دیدگاه‌ها نسبت به زن، بسیار متفاوتند و این تفاوت‌ها در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] هم انعکاس یافته است. [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] از یک‌سو، زن را نماد نفس حیوانی قلمداد کرده و از سوی دیگر، او را مظهر خالقیت و پرتو آیات الهی و برتر از مرد می‌شمارد که نمونه‌هایی از هر دو مورد در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و دیگر آثار او دیده می‌شود. اما مولوی پژوهان بر این باورند که مورد اول، باورهای عامیانه و مردم معاصر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] بوده و دید گاه دوم، در حقیقت مطابق با نظر واقعی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست و از این جهت بیشتر توجه خود را به این قسمت متمرکز کرده‌اند. کتاب حاضر نیز با رویکرد دوم (دیدگاه دوم) وارد تحقیق شده و از خلال حکایت‌ها و قصه‌های [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، سیمای زن را بر اساس دیدگاه واقعی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] جستجو و تشریح نموده است. روش نگارنده به این صورت است که در آغاز هر قسمت، ذیل عنوانی اصل ماجرا و حکایت را به اختصار بیان می‌کند و بعد به مدد آیات، روایات و ابیات مثنوی به شرح و تفسیر موضوع می پردازد. جملات و عبارات کتاب ساده روان و خطابه‌ای است. | ||
یافته است. مولانا از یک‌سو، زن را نماد نفس حیوانی قلمداد کرده و از سوی دیگر، او را مظهر خالقیت و پرتو آیات الهی و برتر از مرد می‌شمارد که نمونه‌هایی از هر دو مورد در مثنوی و دیگر آثار او دیده می‌شود. اما مولوی پژوهان بر این باورند که مورد اول، باورهای عامیانه و مردم معاصر مولانا بوده و دید گاه دوم، در حقیقت مطابق با نظر واقعی | |||
برخی از عناوین کتاب عبارت است از: سیری در اندیشۀ | برخی از عناوین کتاب عبارت است از: سیری در اندیشۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]؛ زن پرتو آیات الهی در نظام آفرینش؛ کمال زن از دیدگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]؛ نقد حال ماست آن؛ حکایت شاه و کنیز؛ ماجرای اعرابی و زنش؛ سیمای همسر حضرت نوح؛ آتش عشق؛ سیمای حضرت مریم؛ حلیمه و پیامبر و... | ||
در بحث سیری در اندیشه | در بحث سیری در اندیشه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، افکار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] را پس از ملاقات با [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] که از یک زاهد با ترس به یک عارف عاشق تبدیل شد، بررسی می‌کند. در ذیل عنوان زن پرتوی آیات الهی، حضرت خدیجه، فاطمه، عایشه، رابعه عدویه، کراخاتون مادر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را زنان نمونه معرفی می‌کند. در ذیل عنوان «نقد حال ما است آن»، به شرح و تفسیر فرازهایی از حکایت‌های شاه و کنیزک، مادری که شاه جهود برای مطیع کردن او، کودکش را درآتش انداخت، همسر فرعون، و لیلی و مجنون، داستان زن و مرد اعرابی می‌پرازد. | ||
دیگر بخش‌های عمدۀ کتاب به شرح و بسط داستان‌هایی می‌پردازد که قهرمانان آن‌ها زنان هستند، مانند حکایت‌های زلیخا و یوسف، بلقیس و سلیمان، آسیه زن فرعون، مریم، حلیمه و پیامبر و... . منابع و مآخذ کتاب در پایان آن مندرج است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص226-227</ref> | دیگر بخش‌های عمدۀ کتاب به شرح و بسط داستان‌هایی می‌پردازد که قهرمانان آن‌ها زنان هستند، مانند حکایت‌های زلیخا و یوسف، بلقیس و سلیمان، آسیه زن فرعون، مریم، حلیمه و پیامبر و... . منابع و مآخذ کتاب در پایان آن مندرج است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص226-227</ref> | ||