۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تجلی زن در آثار مولوی'''تألیف زلیخا | '''تجلی زن در آثار مولوی''' تألیف [[ثقفی، زلیخا|زلیخا ثقفی]]، این کتاب، در سه بخش، انعکاس سیمای زن در آثار منثور و منظوم [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را به طور مبسوط مورد بررسی قرار میدهد. عناوین بخشها عبارت است از: کلیات جلوههای زن در آثار منثور [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]؛ جلوههای زن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]. | ||
در بخش اول، با عنوان کلیات، کوشیده است که سیمای زن را در اسلام، | در بخش اول، با عنوان کلیات، کوشیده است که سیمای زن را در اسلام، قرآن، ادب فارسی، عصر مغول و عرفان اسلامی مورد مطالعه و بررسی قرار دهد. | ||
در | در این بررسی نشان داده که پیامبر اسلام تنها کسی بوده است که حیثیت انسانی و اجتماعی زنان را به آنان بازگردانده است و نیز نشان داده که در میان سلسله حکومتهای ایران تا عصر صفوی، تنها در دورۀ حکومت ترکان و ایلخانان مغول، دورۀ شوکت و قدرت و عزت زن در ایران بوده است. | ||
در بخش سوم، جلوههای زن در مثنوی را مورد جستجو قرار داده و کوشیده است تمام مطالبی را که به نحوی مرتبط با زنان است در دوازده موضوع، فصلبندی و تدوین نماید، طوری که در هر فصل مجموع حکایتها، نکتهها و تمثیلهایی که با موضوع آن فصل مناسب است، همراه با شرح، تفسیر، نحوۀ تلقی و چگونگی برخورد | در بخش دوم، با عنوان جلوههای زن در آثار منثور [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، با بررسی کتابهای [[مناقب العارفين|مناقب العارفین افلاکی]]، [[فيه مافيه|فیه مافیه]]، مکتوبات و [[مجالس سبعه]] دیدگاه مترقی و متعالی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را نسبت به زنان بیان کرده و از خلال رویدادها، حکایات و نامههای مولانا، نمونههایی از سیرۀ نیک و رفتار شایسته او با زنان ذکر کرده است. | ||
در بخش سوم، جلوههای زن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را مورد جستجو قرار داده و کوشیده است تمام مطالبی را که به نحوی مرتبط با زنان است در دوازده موضوع، فصلبندی و تدوین نماید، طوری که در هر فصل مجموع حکایتها، نکتهها و تمثیلهایی که با موضوع آن فصل مناسب است، همراه با شرح، تفسیر، نحوۀ تلقی و چگونگی برخورد [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، جمع آمده است. | |||
برخی از عناوین فصلها و لُب مطالب آنها عبارت است از: | برخی از عناوین فصلها و لُب مطالب آنها عبارت است از: | ||
#پرتویی از آفتاب نبوی؛ در این فصل با ذکر داستانهای گمشدن پیامبر از کنار حلیمه، عایشه و باران غیبی و پنهان شدن عایشه از نابینا، دیدگاه و نحوۀ تلقی مولانا را شرح و بررسی میکند. | #پرتویی از آفتاب نبوی؛ در این فصل با ذکر داستانهای گمشدن پیامبر از کنار حلیمه، عایشه و باران غیبی و پنهان شدن عایشه از نابینا، دیدگاه و نحوۀ تلقی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را شرح و بررسی میکند. | ||
#همراه با تفاسیر؛ در این فصل حکایت زنانی که نامشان در قرآن آمده و در مثنوی انعکاس یافته، مانند حضرت مریم، مادر موسی، آسیه، زلیخا و زهره از منظر مولانا بررسی شده است. | #همراه با تفاسیر؛ در این فصل حکایت زنانی که نامشان در قرآن آمده و در مثنوی انعکاس یافته، مانند حضرت مریم، مادر موسی، آسیه، زلیخا و زهره از منظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] بررسی شده است. | ||
#زنان بد کنش؛ عنوان فصل دیگری است که در آن حکایات همسر نوح، همسر ابولهب و همسر شیخ خرقانی نقل و مورد بررسی قرار گرفته است. | #زنان بد کنش؛ عنوان فصل دیگری است که در آن حکایات همسر نوح، همسر ابولهب و همسر شیخ خرقانی نقل و مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
#در ذیل عنوان رمز و تمثیل؛ ماجرای اعرابی و زنش که به ترتیب، نماد عقل و نفس محسوب میشوند، جفت بودن پدیدهها، غلبۀ زن بر عاقلان و غلبه جاهلان بر زن شرح شده است. | #در ذیل عنوان رمز و تمثیل؛ ماجرای اعرابی و زنش که به ترتیب، نماد عقل و نفس محسوب میشوند، جفت بودن پدیدهها، غلبۀ زن بر عاقلان و غلبه جاهلان بر زن شرح شده است. | ||
#در فصل دیگر با عنوان زیر پای مادران باشد جنان؛ داستانهایی که درونمایهای از احساس و عواطف مادری دارد یا مبیّن نقش مادری است، از منظر مثنوی شرح و بررسی شده است. | #در فصل دیگر با عنوان زیر پای مادران باشد جنان؛ داستانهایی که درونمایهای از احساس و عواطف مادری دارد یا مبیّن نقش مادری است، از منظر [[مثنوی معنوی|مثنوی]] شرح و بررسی شده است. | ||
#هزل و یا تعلیم؛ یکی از فصلهای مهم این کتاب است که در آن حکایاتی با محتوای هزلی که از نگاه مولانا همه تعلیم محسوب میشود، مانند صوفی و زنش، زن و امرود بُن، خاتون و کنیزک، زاهد و کنیزک، زن جوحی و قاضی، عجوزۀ کابلی و مانند اینها مورد شرح و بررسی قرار گرفته است و... . | #هزل و یا تعلیم؛ یکی از فصلهای مهم این کتاب است که در آن حکایاتی با محتوای هزلی که از نگاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] همه تعلیم محسوب میشود، مانند صوفی و زنش، زن و امرود بُن، خاتون و کنیزک، زاهد و کنیزک، زن جوحی و قاضی، عجوزۀ کابلی و مانند اینها مورد شرح و بررسی قرار گرفته است و... . | ||
علاوه بر پینوشتهای هر بخش، منابع و مآخذ نیز در پایان کتاب آمده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص203-204</ref> | علاوه بر پینوشتهای هر بخش، منابع و مآخذ نیز در پایان کتاب آمده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص203-204</ref> |