جلوه‌گاه عرفان: شرح مناجات شعبانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (A-esmaili صفحهٔ جلوه گاه عرفان را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به جلوه‌گاه عرفان: شرح مناجات شعبانیه منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''جلوه‌گاه عرفان: شرح مناجات شعبانیه'''، نوشته محمدهادی عبدخدایی (متولد 1317ش)، شرح و توضیح فارسی عبارات و فقرات مناجات شریف شعبانیه است.
'''جلوه‌گاه عرفان: شرح مناجات شعبانیه'''، نوشته [[عبدخدائی، محمدهادی|محمدهادی عبدخدایی]] (متولد 1317ش)، شرح و توضیح فارسی عبارات و فقرات مناجات شریف شعبانیه است.


عبدخدایی در پیشگفتار کتاب از زیبایی مناجات شعبانیه سخن گفته و شیوه خود در شرح این دعای شریف را این‌گونه توضیح داده است: «در بوستان نیایش و دعا، مناجات شعبانیه که از امیر مؤمنان(ع) و فرزندان معصوم او روایت شده است، جذبه خاص خود را دارد. این مناجات با جمله زیبای «اللهم» آغاز شده و با ذکر صلوات شروع گردیده و با همان هم به پایان رسیده است. در خلال مناجات، چهل‌وسه مرتبه نام مقدس پروردگار به‌صورت «الهی» تکرار گردیده که ما مناجات را بر همان پایه تقسیم نموده و به‌صورت بخش درآورده و به شرح آن پرداخته‌ایم»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص17</ref>‏.
[[عبدخدائی، محمدهادی|عبدخدایی]] در پیشگفتار کتاب از زیبایی مناجات شعبانیه سخن گفته و شیوه خود در شرح این دعای شریف را این‌گونه توضیح داده است: «در بوستان نیایش و دعا، مناجات شعبانیه که از [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان(ع)]] و فرزندان معصوم او روایت شده است، جذبه خاص خود را دارد. این مناجات با جمله زیبای «اللهم» آغاز شده و با ذکر صلوات شروع گردیده و با همان هم به پایان رسیده است. در خلال مناجات، چهل‌وسه مرتبه نام مقدس پروردگار به‌صورت «الهی» تکرار گردیده که ما مناجات را بر همان پایه تقسیم نموده و به‌صورت بخش درآورده و به شرح آن پرداخته‌ایم»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص17</ref>‏.


پس از پیشگفتار کتاب، متن مناجات شعبانیه در 44 بند به‌صورت یک صفحه متن و یک صفحه ترجمه ارائه شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص28-19</ref>‏.
پس از پیشگفتار کتاب، متن مناجات شعبانیه در 44 بند به‌صورت یک صفحه متن و یک صفحه ترجمه ارائه شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص28-19</ref>‏.


این مناجات شریف را سید رضی‌الدین علی بن موسی بن جعفر بن طاووس، معروف به ابن طاووس از حسین بن خالویه معروف به ابن خالویه نقل کرده است. نویسنده اقوال علمای شیعه را در توثیق این دو بزرگوار ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص31-29</ref>‏.
این مناجات شریف را [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید رضی‌الدین علی بن موسی بن جعفر بن طاووس]]، معروف به ابن طاووس از حسین بن خالویه معروف به [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] نقل کرده است. نویسنده اقوال علمای شیعه را در توثیق این دو بزرگوار ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص31-29</ref>‏.


این دعای شریف با صلوات بر پیامبر(ص) و خاندان مطهرش آغاز شده است؛ چراکه دعا آداب مخصوصی دارد، از جمله اینکه با صلوات بر رسول اکرم شروع و با صلوات بر او ختم گردد<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.‏ صلوات از یک طرف توجه به خداوند است و دعا می‌باشد و از سویی اظهار ارادت به پیامبر اکرم و خاندانش؛ ازاین‌رو در صلوات هم توحید نهفته است و هم نبوت و هم امامت<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>‏.
این دعای شریف با صلوات بر پیامبر(ص) و خاندان مطهرش آغاز شده است؛ چراکه دعا آداب مخصوصی دارد، از جمله اینکه با صلوات بر رسول اکرم شروع و با صلوات بر او ختم گردد<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.‏ صلوات از یک طرف توجه به خداوند است و دعا می‌باشد و از سویی اظهار ارادت به پیامبر اکرم و خاندانش؛ ازاین‌رو در صلوات هم توحید نهفته است و هم نبوت و هم امامت<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>‏.