ابن فهد مکی، یحیى بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

همة افراد شناخته‌ شده این‌ خاندان‌ شافعى‌ بوده‌اند، جز عطیه‌ (د 874ق‌/1470م‌) که‌ سخاوی‌ او را مالکى‌ مذهب‌ دانسته‌ است‌.

اشتهار این‌ خاندان‌ بیشتر در سده‌های‌ 8 -10ق‌/14-16م‌ بود و در این‌ دوره‌ کسانى‌ از آن‌ خاندان‌ در دانش‌ و تجارت‌ بلند آوازه‌ شدند.

دانش‌ِ عالمان‌ این‌ خانواده‌ بیشتر در جهت‌ ضبط و ذکر اهمیت‌ سرزمین‌ حجاز (تاریخ‌ محلى‌) به‌ کار گرفته‌ شده‌ است‌.

برخى‌ از افراد این‌ خانواده‌ برای‌ تجارت‌ به‌ مصر، شام‌، یمن‌ و حتى‌ هند سفر مى‌کردند.

از فرزندان‌ عبدالله‌ افزون‌ بر کسانى‌ که‌ دربارة هر یک‌ از آنان‌ جداگانه‌ سخن‌ خواهد رفت‌، این‌ افراد در خور ذکرند:

حسن‌ بن‌ عبدالله‌ (د پس‌ از 740ق‌) و برادر وی‌ جمال‌الدین‌ محمد (د 736ق‌) که‌ مدتى‌ نایب‌ نجم‌الدین‌ طبری‌ قاضى‌ مکه‌بود؛ احمد (د 769ق‌) پسرجمال‌الدین‌ محمد و قاضى‌ جمال‌الدین‌ ابوالخیر محمد (د 723ق‌) برادراحمد. این‌ قاضى‌ جمال‌الدین‌ ابوالخیر 3 پسر داشت‌ که‌ دو تن‌ از آنان‌ به‌ نام‌های‌ عبدالرحمان‌ ملقب‌ به‌ الوجیه‌ و ابوبکر در طاعون‌ مکه‌ جان‌ سپردند (جمادی‌ - الاول‌ 793).

اما بلند آوازه‌ترین‌ دانشمندان‌ بنى‌ فهد از نسل‌ ابوالخیر محمد و از پسر دیگر او نجم‌الدین‌ محمد هستند.