۱۰۵٬۷۶۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
سپس از ترس سرخ کلاهان با پدرش به هندوستان کوج کرد و در دربار [[بابر، ظهيرالدين محمد|ظهیرالدین محمد بابر شاه]] و پسرش همایون شاه نیز مورد احترام و توجه بود و سمت دبیرى در دربار او در سالهای (932-937ق) در آمد و پس از بابر شاه در دربار پسرش همایون گورکانی در سالهای (937-964ق) نیز همین سمت را داشت. | سپس از ترس سرخ کلاهان با پدرش به هندوستان کوج کرد و در دربار [[بابر، ظهيرالدين محمد|ظهیرالدین محمد بابر شاه]] و پسرش همایون شاه نیز مورد احترام و توجه بود و سمت دبیرى در دربار او در سالهای (932-937ق) در آمد و پس از بابر شاه در دربار پسرش همایون گورکانی در سالهای (937-964ق) نیز همین سمت را داشت. | ||
یوسفی رسایل چندی را به نام ظهیرالدین محمد بابر و پسرش نوشته است، از جمله این رسائل میتوان به رساله سته ضروریه که در سال 944ق به نام همایون شاه نوشته است اشاره کرد. یوسفی هروی از پدرش پرکار تر بود . اهمیت خاص این حکیم این بود که او برای آسان کردن دانش پزشکی چندین منظومه سرود و در اشعار خود نیز به یوسفی تخلص میکرد و آثاری که به صورت شعر و دوبیتی دارد از شهرت و انتشار گسترده تری برخوردار است. از این رو بسیار معروف و از قدیم الایام مردم آن را حفظ می کردند. | یوسفی رسایل چندی را به نام ظهیرالدین محمد بابر و پسرش نوشته است، از جمله این رسائل میتوان به رساله سته ضروریه که در سال 944ق به نام همایون شاه نوشته است اشاره کرد. یوسفی هروی از پدرش پرکار تر بود. اهمیت خاص این حکیم این بود که او برای آسان کردن دانش پزشکی چندین منظومه سرود و در اشعار خود نیز به یوسفی تخلص میکرد و آثاری که به صورت شعر و دوبیتی دارد از شهرت و انتشار گسترده تری برخوردار است. از این رو بسیار معروف و از قدیم الایام مردم آن را حفظ می کردند. | ||
== آثار== | == آثار== |